چاپ کردن این صفحه

گفت و گو حیات با بانوی جانباز:

بمباران بروجرد خانواده من را نابود کرد

دوشنبه, 19 فروردين 1398 15:25 اندازه قلم کاهش اندازه قلم کاهش اندازه قلم افزایش اندازه قلم افزایش اندازه قلم

دالوند گفت: هر دو فرزندم کودک بودند. مهدی کنار دستم آرام راه می رفت و محمد صادق در آغوشم خواب بود. صدای آژیر خطر که بلند شد نمی دانستم چه کاری باید انجام دهم و در یک لحظه با چشم های خودم ریخته شدن خون بچه هایم را دیدم و بیهوش شدم.

 

به گزارش خط هشت ، عفت دالوند مادر شهید و جانباز 25 درصد در حاشیه جشن شمیم کوثراظهار کرد: مجروحیت من به سال 1365 و بمباران بروجرد باز می گردد. 18ساله بودم و مادر دو فرزند. از نزدیکی مدرسه شهید فیاض بخش رد می شدیم که آژیر خطر به صدا درآمد. مهدی پسر پنج ساله و محمد صادق پسر دو ساله ام نیز همراهم بودند که بمباران هوایی شروع شد.

فرصتی برای رفتن به جایی امن پیدا نکردیم. کل محله به خاک و خون کشیده شد. من و مهدی مجروح شدیم و محمد صادق همان جا به شهادت رسید.

برای درمان به بروجرد، اراک و تهران منتقل شدم. بارها عمل جراحی انجام دادم. طحالم را از دست دادم. روده بزرگم را پیوند زدند و کمرم هنوز ترکش دارد.

مهدی گودرزی جانباز 15درصد نیز در گفت و گو با حیات ادامه داد: 21 بهمن ماه نزدیک ظهر بود. مدرسه ای که در محله مان بود را هدف قرار داده بودند. بعد از بمباران موج انفجار من را گرفته بود، چیزی نمی شنیدم و فقط تماشا می کردم.

همه جا پر از خون شده بود. بیشتر دانش آموزان مدرسه به شهادت رسیده بودند. چندلحظه ای گذشت. از مادر و برادرم خبر نداشتم. یکی از اقوام آنجا من را دید و با خودروی خودش به بیمارستان رساند و سپس با هلی کوپتر به اراک منتقل شدم. طحالم را از دست دادم و قرص های اعصاب و روان مصرف می کنم.

 

 

 

منبع:  حیات 

خواندن 1121 دفعه
این مورد را ارزیابی کنید
(0 رای‌ها)