به گزارش خط هشت، نرگس رئیسی: در شهر نانت فرانسه به دیواری سنگی رسیدیم که نام تمامی کشتگان این شهر از جنگ‌های جهانی بر آن حک شده بود. بالای این اسامی، نوشته کشته شدگان برای فرانسه... دقیقا در روزی آنجا بودیم که یک روز مقدس برای مسیحیان است. روز گرامیداشت کشته شدگان در راه خدا که توسط کشیشی نام گذاری شده است و یک تعطیلی رسمی مذهبی است.

برایم چند نکته جالب بود:

- تعداد زیادی از این کشته‌ها در داخل فرانسه کشته نشده بودند، بلکه در خارج از مرزهای فرانسه جان داده بودند. مثلا بخشی را نوشته بود آفریقای جنوبی. حالا اینکه اینها در آفریقا چه می‌کردند و فرانسه با نگاه استعماری آنجا حضور داشته و آن کشورها را مستعمره خود قرار داده و در واقع سربازانش برای این اهداف جان دادند، بماند.

- این اسامی در سطح شهر قرار داده شده بود که مردم هر روز با آن مواجه شوند.

- یک روز مشخص کنند برای گرامی داشت این کشته شدگان و شکل ارزشی به آن بدهند.

در ایران با یک دیدگاه کلیشه ای، ناپخته و غیرجهانی، برخی با بیان اینکه چراغی که به ایران رواست به سوریه حرام است نخواستند یا نتوانستند دقت کنند که چه کار مهمی کردند آنها که از زندگی خود با همه دوست داشتنی‌هایش گذشتند و در اوج جوانی به فراتر از مرزها سفر کردند و با نثار جان خود، با یک تیر چند نشان زدند. حالا بماند که بین نیت‌ها و شخصیت‌های اینان و آنان فاصله آسمان تا زمین است:

یک. [مدافعان حرم] جنگ را کیلومترها دور از مرز ایران نگه داشتند.

دو. از حرمِ بهترین‌های روی زمین محافظت کردند و این نهایت زیبایی یک عقیده است که نه تنها از فکر و راه ارزش‌هایمان دفاع می‌کنیم، از مظاهر آن نیز دفاع می کنیم.

سه. در نبرد بین حق و باطل که مرز پذیر نیستند، ثابت کردند که هرجا مقاومت و مبارزه با باطل باشد، ماهستیم.

چهار. عملی نه شعاری؛ مظلومیت و غربت مردم جهان برایشان مهم بوده است و به دفاع از زن و بچه‌های غریب شتافتند که انسانیت مرز نمی شناسد.

اگر برخی مردم ما افق دیدشان جهانی شود، دیگر انقدر برایشان عجیب و تعجب آور نخواهد بود که چرا سربازان ما فراتراز مرزها نقش ایفا کنند. یعنی حتی اگر نگاه دنیایی صرف هم داشته باشند باز باید دایره دیدشان را وسیع‌تر کنند.

با سریالی کره ای به نام «نسل خورشید» آشنا شدم که با این نگاه واقعا سریالی زیبایی است. سربازان کره‌ای حتی به افغانستان می‌روند که با داعش بجنگند با این شعار که آنها سربازان صلح هستند و هرجا کسی علیه صلح باشد فرقی ندارد کجا باشد خود را به آنجا می‌رسانند. به زیبایی سربازان خود را شجاع، فداکار و با نگاهی جهانی به تصویر می‌کشند و از آنان قهرمانان اسطوره‌ای و ستودنی می‌سازند.

به نظر باید بر مبانی فکر مردم کشورمان بیشتر کار کنیم. خیلی باید ذهن‌ها بسته باشد که در جهانی که همه افقی جهانی دارند و جهانی می‌اندیشند، برخی فقط افق دیدشان حل مشکلات داخلی باشد و تصور کنند مشکلات محدود به همین چارچوب می‌ماند. نمی‌دانم در سطح شهرهای کشورمان هم، چنین دیوارهایی داریم یا نه... اما در گوشه‌ای از این شهرها ابرمردانی آرام گرفته اند که دلواپس‌ترین‌های این مردم نسبت به ایمان، امنیت و آزادگی و استقلال کشورشان بوده اند. و مرد عمل بودند نه حرف.

تصویر پیوست شده (تصویر پایین) دیوار شهر نانت است و تصویر بالا بخشی از بهشت معصومه (سلام الله علیها) قم است که سال 95 چند ردیف بیشتر نداشت. همه اینها [شهدای مدافعان حرم]جان داده‌های راه خدا یعنی راه دفاع از حق و حقیقت و انسانیت و امنیت مردم کشور خود و مظلومین جهان هستند، به دور از اهداف استعماری. کدام یک بیشتر ارزش احترام دارند؟ باید نامشان، یادشان، کارشان و اهدافشان زنده نگه داشته شود، که فرمود: این کار کم از شهادت نیست.

منبع: حریم حرم