شهدا، طرح داشتند برای زندگی. برای زمانی که خداوند در اختیارشان قرار داده بود.
محمد رضا شهیدی خراسانی
به گزارش خط هشت : خود را مسئولِ لحظه به لحظه زمانی می دانستند که در اختیار داشتند. بر این باور بودند که باید از دل زندگی، مسیری به سوی ابدیت بگشایند. این معبر را می گشودند و به جد و جهد و جهاد آن را به شاهراهی تبدیل می کردند که به "بابِ خاصِ بهشت" می رسید. همان بابی که خداوند برای خاصان از اولیای خود گشوده است. شهید حاج عبدالله نوریان، فرمانده تخریب لشکر 10 سید الشهدا، از آن جمله مردانی بود که راه مردانگی را برای دیگران هم می گشود. او طرح خود از زندگی را هم با دیگران به اشتراک می گذاشت و باور داشت که سعادت، نعمتی است که هرچه افراد، بیشتر بدان کرامت یابند، در جامعه هم ضریب پیدا می کند سعادت و انسان را در رسیدن به کمال کمک می کند. او امروز هم نگاهش با ماست و اگر پا به راه بگذاریم، دعایش هم توش و توان مان را خواهد افزود. دعای دیگر شهدا هم به ما قوت چند برابر خواهد داد اگر پای این سخنان شهید بنشینیم که می گوید؛ چه زیباست این دعا که ؛
" خدایا، آخر عاقبت ما را ختم به خیر بگردان. یک موقع است که انسان بهترین اعمال را انجام میدهد اما آخر عاقبتش ختم به خیر نمی شود.
ما باید در حالت خوف و رجاء زندگی کنیم. پیامبران و ائمه معصومین هم آمدند که مبشرا و نذیرا بشارت بدهند به اینکه اگر اعمال نیک انجام دهید، بهشت است برای شما و بترسانند از اینکه اگر اعمال زشت انجام بدهید جایگاهتان دوزخ است.
و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون، ما خلق نشدیم مگر اینکه عبادت کنیم، عابد باشیم. { و به مقام عبودیت برسیم و عبد شویم}
برای همین که انسان فقط عبادت کند. { و عبودیت بورزد} همه چیز هم دارد اما انسان همیشه میخواهد زشتی کند.
خدای مهربان به شکلهای مختلف، تذکر پشت تذکر داده است. چرا؟ خداوند تبارک و تعالی این همه به ما تذکر داده اما باز ما زشتی میکنیم؟
دیگران هم به ما میگویند لیکن تذکر خدا توسط دوست انسان است. یک موقع هم خداوند خودش مستقیماً توسط اتفاقاتی که در این دنیا می افتد تذکر میدهد.
یک موقع آدم را از یک پرتگاه به پائین میاندازد، اما سالم پائین میآید. یک وقتی سیل میخواهد ببرد، به شکل های مختلف با توجه به این که خداوند تبارک و تعالی، دائماً ما را تذکر میدهد .چرا زشتی میکنیم؟
چرا ما با خداوند تبارک دوست نیستیم؟ با دیگران اخت میگیریم، دوستی میکنیم، اما با خداوند تبارک و تعالی دوست نمی شویم؟
خلاصه این که روز حسابرسی نزدیک است .آنجا دیگر افسوس فایده ندارد حسرت فایده ندارد، کسی نیست دستمان را بگیرد جز اعمالمان، جز کردارمان، پدر و مادر دنبال کار خودشان میروند، دوستان دنبال کار خودشان میروند فقط اعمال ماست که باید، توی آن دنیا برای ما کاری بکند، ما هم کولهبارمان را زودتر ببندیم. ما هم مثل اینها زودتر برویم، خدمت کنیم و برویم، سربلند برویم شبانه روز کار کنیم، استراحت هم بکنیم، اما کار کنیم به فکر مردم باشیم، انشاءالله. .."
این سخنان شهید را دوباره بخوانیم و بشنویم و به عملی چون او برخیزیم که ساحت بندگی، فقط عرصه نظر نیست بلکه در میدان عمل است که عیار افراد نمایان می شود. ایمان را هم عقد در قلب و اقرار به زبان و عمل به ارکان تعریف کرده اند و این تکلیف همه ما را روشن می کند که باید با همه وجود به میدان بیاییم. این درس شهدا و تکلیف امروز و هر روز ماست....