به گزارش خط هشت؛ در روزهایی که دختران ما بیش از هر زمان دیگری برای تشخیص سره از ناسره به الگو نیاز دارند؛ کم نیستند افرادی از جنس خودشان که در گذر روز و روزگار خوش درخشیده و از جان برای کشورشان مایه گذاشتند؛ اما روایت مجاهدت زنان در دوران جنگ تحمیلی و جانفشانی آنان در آن زمان طور دیگری است. در واقع روایت 7 هزار زن شهید ایران اسلامی معناگر واژه ایمان و ایثار است.

یکی از زنان تاثیرگذار که خواندن و نشر نحوه زندگی و نگاه او بر هر جوانی واجب است؛ شهید شهناز حاجی شاه است. در واقع او کسی‌ست که در روزگار خویش به لحاظ شجاعت، متانت، مقاومت و سیره زندگی بانویی کامل بوده است.

شهید شهناز حاجی شاه در سال 1339 بعد از دو فرزند پسر و نذری که مادر کرده بود، به دنیا آمد. شهید حاجی شاه یک انقلابی تمام عیار بود. در روزگار قبل از انقلاب، درس خواندن برای بانوان بسیار مشکل بود او تا دیپلم درس خواند و به اذعان افراد خانواده‌اش از هیچ فرصتی برای کسب علم و دانش دریغ نکرد.

وی در آن سالها که زنان کمتر در صحنه های اجتماعی مشغول به کار بودند؛ گواهینامه رانندگی داشت و بر تایپ فارسی و لاتین مسلط بود. در واقع این شهید امدادگر و طلبه بسیجی انرژی تمام نشدنی داشت و تمام همت خود را در بلندای این مرز و بوم جاودانه کرد.

شهید حاجی شاه پس از اخذ دیپلم در دوره های مختلف مذهبی و رزمی آموزش دید و برای مبارزه با قاچاق مواد مخدر مسلح شده بود. او و همرزمانش با شروع جنگ تحمیلی برای حوادث احتمالی دوره دیده و برای بانوان دیگر نیز برنامه فشرده تعلیمات نظامی برقرار کردند.

با افزایش درگیری ها میان دو کشور؛ شهناز که حالا دیگر امدادگر شده بود، از جان مایه می گذاشت و در بیمارستان طالقانی خرمشهر شب و روزش سپری می شد. سیره زندگی این زن مجاهد در راه حق الگویی است که نمیتوان به سادگی از کنار آن گذشت. در حقیقت شهدا در طول زندگی خود همیشه «شهید» زیسته اند. شهناز حاجی شاه نیز از همان جمله است.

یک نمونه از آن سیره، انتخاب دوست است. او هیچ گاه دوستانش را از قشر خاصی انتخاب نمی کرد و در دایره دوستانش افرادی را می دیدی که از نظر اعتقادی شباهتی با او نداشتند. هر زمان دلیل این رفتار را از او جویا می شدند؛ در جواب اشاره می کرد که «دوستی با کسانی که پایبند ارزش‌ها هستند، خیلی خوب است اما در آنها چیز زیادی را تغییر نمی‌دهد. هنر آن است که بتوانی در قلب کسی رسوخ کنی که با تو و آرمان‌هایت دشمن است. هنر آن است که بتوانی روی آن تأثیر بگذاری.»

انجام واجبات و ترک محرمات از ویژگی های بارز و بدیهی این شهید اسلام و انقلاب بود؛ همچنین شهید شهناز حاجی شاه به صورت خودجوش و انقلابی و قبل از تشکیل نهضت سوادآموزی، به همراه تنی چند از دوستانش برای آموزش کودکان و افراد کم سواد به روستاها می رفتند.

شهید شهناز حاجی شاه شب قبل از شهادتش لباس زیبا و سفیدی به تن می کند و زمانی که دوستانش از او علت را جویا می شوند، شهناز پاسخ می دهد: «وقتی انسان خیلی خوشحال است، بهترین لباس‌هایش را می‌پوشد، من چنین حالی دارم. بعد هم به بچه‌ها می‌گوید: بیایید چند عکس یادگاری بگیریم، چون شاید این آخرین عکس‌ها باشد.»

و آخرین عکس یادگاری فردا صبح اتفاق می افتد. روز موعود فرا می رسد؛ هشتم مهرماه ۵۹ شهناز به همراه دوستش شهناز محمدی در حال انتقال مواد خوراکی به رزمندگان بودند. در بین راه با دیدن یک رزمنده مجروح که در چهارراه گل فروشی خرمشهر بر زمین افتاده بود از خودرو پیاده شدند. تا به او امداد برسانند. همین که به طرف مجروح رفتند خمپاره به آنجا اصابت کرد و شهناز حاجی شاه به همراه دوستش شهناز محمدی مظلومانه به شهادت رسیدند. ترکش‌ها مستقیما به قلب شهناز اصابت کرده بود و اینگونه اولین بانوی شهید مقاومت خرمشهر شربت شهادت می نوشد.

گفتنی است؛ این شهید بزرگوار در کنار دو برادر شهیدش با نامهای ناصر و حسین حاجی شاه در گلزار شهدای خرمشهر آرمیده است.

منبع: حیات