به گزارش خط هشت ، فروردین در سال‌های دفاع مقدس، ماه شلوغی بود! تقریباً از فروردین اولین سال پیروزی انقلاب بعثی‌ها اختلافات مرزی خود با ایران را به صحنه عمل کشاندند و نشان دادند قصد دارند از نوپایی نظام اسلامی به نفع خود بهره‌برداری کنند. در حالی که چند روز تا آغاز سال نو باقی نمانده است، نگاهی بر اتفاقات نوروزی در دفاع مقدس می‌اندازیم.
اولین فروردین انقلاب
فروردین ماه ۱۳۵۸ بود که روزنامه کیهان از تجاوز جنگنده‌های بعثی به آسمان خوزستان خبر داد. این مورد را باید از اولین تجاوز‌های ارتش بعث عراق بدانیم که شروعی بر تجاوز‌های پی در پی این کشور تا آغاز رسمی جنگ تحمیلی شد. فروردین اولین سال پیروزی انقلاب گذشته از آنکه پرده از نقاب همسایه غربی کشورمان برداشت، ماه آغاز اغتشاشات در مناطق مرزی کشور توسط ضدانقلاب و جدایی‌طلب‌ها نیز بود. در کردستان که تنها هشت روز پس از پیروزی انقلاب پادگان مهاباد سقوط کرده بود، ضدانقلاب در فروردین ماه ۵۸ یک رژه بزرگ انجام داد تا قدرت خود را به رخ جوانان انقلابی بکشاند. ۲۲ فروردین شروع آشوب‌ها در سیستان و بلوچستان رقم خورد و همچنین آبادان شاهد ایجاد درگیری توسط خلق عرب بود.
نوروزِ ایذایی!
دقیقاً اولین روز از شروع سال ۱۳۶۰ مصادف با انجام عملیات ایذایی در منطقه عمومی کردستان به فرماندهی مشترک سپاه و ارتش بود. روز یکم فروردین ماه رزمندگانی که در محور مریوان- ارتفاع قوچ سلطان حضور داشتند، انتظار شروع عملیاتی را می‌کشیدند که به جای حضور در سفره هفت سین آن‌ها را آماده بزم آتش و گلوله و خون کرده بود. جبهه ایران می‌رفت تا پس از غافلگیری اولیه در جنگ، با عملیات ایذایی و محدود، دشمن را به جنگی فرسایشی بکشاند و آمادگی خود را بازیابد. تعطیلات نوروز سال ۶۰ تا چهاردهم فروردین شاهد پنج عملیاتی ایذایی در جبهه‌های غرب، جنوب و شمالغرب بود.
عیدی فتح‌المبین
بزرگ‌ترین اتفاقی که فروردین ماه در هشت سال جنگ به خود دید، آغاز عملیات فتح‌المبین از بامداد دومین روز از نوروز ۱۳۶۱ بود. رزمندگانی که آن روز‌ها در شمال خوزستان جمع شده بودند، از بامداد ۲ /۱ /۱۳۶۱ با رمز یازهرا (س) عملیات بزرگ و گسترده‌ای را برای آزادسازی زمین‌های شمال خوزستان و جنوب ایلام آغاز کردند. پیش از آن طی عملیات ثامن‌الائمه (ع) و طریق‌القدس ابتدا حصر آبادان شکسته و سپس شهر بستان تا نواحی مرزی چزابه آزاد شد، اما فتح‌المبین که اهداف بزرگی را نشانه رفته بود، در زمان خود یک عملیات بی‌نظیر به شمار می‌رفت. فتح‌المبین، چون عیدانه‌ای تقدیم ملت ایران شد و با آزادسازی ۲ هزار و ۵۰۰ کیلومتر از مناطق اشغالی کشورمان و اسارت چیزی حدود ۱۱ هزار نفر از نفرات دشمن، ضربه سهمگینی به پیکر ارتش بعث عراق وارد کرد.
نبرد با موانع در فروردین سال ۶۲
بعد از فتح‌المبین باید عملیات والفجریک را دومین اتفاق بزرگی بدانیم که در فروردین ماه انجام گرفته است. در زمستان سال ۶۱ که والفجر مقدماتی در منطقه جنوب فکه صورت گرفته بود، اهداف مورد نظر محقق نشدند، لذا قرار شد عملیات والفجر مقدماتی در ۲۱ فروردین ماه سال ۶۲ در شمال فکه انجام گیرد، اما این عملیات نیز به دلیل استفاده گسترده دشمن از انواع موانعی، چون سیم خاردار، مین و کانال‌های عریض و طویل موفقیت چندانی کسب نکرد. والفجریک با شعار آتش به جای خون انجام گرفت و از روش‌های کلاسیک برای نفوذ به خطوط دشمن بهره برد.
دفاع متحرک عراق
بعد از والفجر یک رزمندگان کشورمان دیگر عملیات چندانی در فروردین ماه انجام ندادند الا اینکه در فروردین سال‌های ۶۳ و ۶۴ عراق به بمباران شهر‌های کشورمان پرداخت تا از فشار رزمنده‌ها در جبهه‌ها بکاهد، اما پس از عملیات والفجر ۸ در زمستان سال ۶۴ و تصرف شبه جزیره فاو توسط نیرو‌های کشورمان عراقی‌ها تصمیم گرفتند استراتژی دفاع متحرک را در پیش گیرند و با حملات محدود، اما برق‌آسا، نیرو‌های کشورمان را مشغول دارند. این استراتژی می‌خواست مانع از انجام عملیات بزرگ دیگری، چون والفجر ۸ شود که با عملیات کربلای ۴ و ۵ این استراتژی دشمن شکست خورد.
فروردین آخرین سال جنگ
فروردین ماه سال ۶۷ ماه شگفتی‌ها بود. عراق که رفته‌رفته ارتش خود را به تسلیحات جهانی مجهز کرده بود، از آخرین روز‌های فروردین سال ۶۷ ضد حملات سنگینی را آغاز کرد. ابتدا فاو را در ۲۸ تا ۳۰ فروردین مورد هجوم قرار داد و بازپس گرفت. سپس تا تیرماه همین سال اغلب نقاطی را که کشورمان به مرور از او فتح کرده بود پس گرفت، اما همانطور که در تاریخ خوانده‌ایم با شکست نیرو‌های دشمن در عملیات سرنوشت و سپس شکست منافقین در مرصاد، سال‌ها ایثار و مقاومت رزمندگان کشورمان با نصرت و پیروزی به پایان رسید.
اولین فروردین انقلاب
فروردین ماه ۱۳۵۸ بود که روزنامه کیهان از تجاوز جنگنده‌های بعثی به آسمان خوزستان خبر داد. این مورد را باید از اولین تجاوز‌های ارتش بعث عراق بدانیم که شروعی بر تجاوز‌های پی در پی این کشور تا آغاز رسمی جنگ تحمیلی شد. فروردین اولین سال پیروزی انقلاب گذشته از آنکه پرده از نقاب همسایه غربی کشورمان برداشت، ماه آغاز اغتشاشات در مناطق مرزی کشور توسط ضدانقلاب و جدایی‌طلب‌ها نیز بود. در کردستان که تنها هشت روز پس از پیروزی انقلاب پادگان مهاباد سقوط کرده بود، ضدانقلاب در فروردین ماه ۵۸ یک رژه بزرگ انجام داد تا قدرت خود را به رخ جوانان انقلابی بکشاند. ۲۲ فروردین شروع آشوب‌ها در سیستان و بلوچستان رقم خورد و همچنین آبادان شاهد ایجاد درگیری توسط خلق عرب بود.
نوروزِ ایذایی!
دقیقاً اولین روز از شروع سال ۱۳۶۰ مصادف با انجام عملیات ایذایی در منطقه عمومی کردستان به فرماندهی مشترک سپاه و ارتش بود. روز یکم فروردین ماه رزمندگانی که در محور مریوان- ارتفاع قوچ سلطان حضور داشتند، انتظار شروع عملیاتی را می‌کشیدند که به جای حضور در سفره هفت سین آن‌ها را آماده بزم آتش و گلوله و خون کرده بود. جبهه ایران می‌رفت تا پس از غافلگیری اولیه در جنگ، با عملیات ایذایی و محدود، دشمن را به جنگی فرسایشی بکشاند و آمادگی خود را بازیابد. تعطیلات نوروز سال ۶۰ تا چهاردهم فروردین شاهد پنج عملیاتی ایذایی در جبهه‌های غرب، جنوب و شمالغرب بود.
عیدی فتح‌المبین
بزرگ‌ترین اتفاقی که فروردین ماه در هشت سال جنگ به خود دید، آغاز عملیات فتح‌المبین از بامداد دومین روز از نوروز ۱۳۶۱ بود. رزمندگانی که آن روز‌ها در شمال خوزستان جمع شده بودند، از بامداد ۲ /۱ /۱۳۶۱ با رمز یازهرا (س) عملیات بزرگ و گسترده‌ای را برای آزادسازی زمین‌های شمال خوزستان و جنوب ایلام آغاز کردند. پیش از آن طی عملیات ثامن‌الائمه (ع) و طریق‌القدس ابتدا حصر آبادان شکسته و سپس شهر بستان تا نواحی مرزی چزابه آزاد شد، اما فتح‌المبین که اهداف بزرگی را نشانه رفته بود، در زمان خود یک عملیات بی‌نظیر به شمار می‌رفت. فتح‌المبین، چون عیدانه‌ای تقدیم ملت ایران شد و با آزادسازی ۲ هزار و ۵۰۰ کیلومتر از مناطق اشغالی کشورمان و اسارت چیزی حدود ۱۱ هزار نفر از نفرات دشمن، ضربه سهمگینی به پیکر ارتش بعث عراق وارد کرد.
نبرد با موانع در فروردین سال ۶۲
بعد از فتح‌المبین باید عملیات والفجریک را دومین اتفاق بزرگی بدانیم که در فروردین ماه انجام گرفته است. در زمستان سال ۶۱ که والفجر مقدماتی در منطقه جنوب فکه صورت گرفته بود، اهداف مورد نظر محقق نشدند، لذا قرار شد عملیات والفجر مقدماتی در ۲۱ فروردین ماه سال ۶۲ در شمال فکه انجام گیرد، اما این عملیات نیز به دلیل استفاده گسترده دشمن از انواع موانعی، چون سیم خاردار، مین و کانال‌های عریض و طویل موفقیت چندانی کسب نکرد. والفجریک با شعار آتش به جای خون انجام گرفت و از روش‌های کلاسیک برای نفوذ به خطوط دشمن بهره برد.
دفاع متحرک عراق
بعد از والفجر یک رزمندگان کشورمان دیگر عملیات چندانی در فروردین ماه انجام ندادند الا اینکه در فروردین سال‌های ۶۳ و ۶۴ عراق به بمباران شهر‌های کشورمان پرداخت تا از فشار رزمنده‌ها در جبهه‌ها بکاهد، اما پس از عملیات والفجر ۸ در زمستان سال ۶۴ و تصرف شبه جزیره فاو توسط نیرو‌های کشورمان عراقی‌ها تصمیم گرفتند استراتژی دفاع متحرک را در پیش گیرند و با حملات محدود، اما برق‌آسا، نیرو‌های کشورمان را مشغول دارند. این استراتژی می‌خواست مانع از انجام عملیات بزرگ دیگری، چون والفجر ۸ شود که با عملیات کربلای ۴ و ۵ این استراتژی دشمن شکست خورد.
فروردین آخرین سال جنگ
فروردین ماه سال ۶۷ ماه شگفتی‌ها بود. عراق که رفته‌رفته ارتش خود را به تسلیحات جهانی مجهز کرده بود، از آخرین روز‌های فروردین سال ۶۷ ضد حملات سنگینی را آغاز کرد. ابتدا فاو را در ۲۸ تا ۳۰ فروردین مورد هجوم قرار داد و بازپس گرفت. سپس تا تیرماه همین سال اغلب نقاطی را که کشورمان به مرور از او فتح کرده بود پس گرفت، اما همانطور که در تاریخ خوانده‌ایم با شکست نیرو‌های دشمن در عملیات سرنوشت و سپس شکست منافقین در مرصاد، سال‌ها ایثار و مقاومت رزمندگان کشورمان با نصرت و پیروزی به پایان رسید.
