کتاب پیش رو قصد دارد تا به دلایلی بپردازد که منجر به تغییر موازنه قوا در جبهه‌ها شده است. تغییر موازنه از جایی شروع می‌شود که عراق در فاو شکست می‌خورد و احتمال شکست آن از ایران، باعث می‌شود تا هم خود صاحب‌منصبان بعثی و هم حامیان این رژیم سعی کنند تا به تقویت جبهه عراق در برابر ایران بپردازند
عملیات «کربلای یک» که منجر به آزادسازی مهران در تیرماه ۱۳۶۵ شد، یکی از عملیاتهای مهم و آغازی بر پایان قدرت‌نمایی صدام بود.
«محسن رضایی» و شهید «علی صیاد شیرازی» می‌گفتند ادله‌ای بنویسیم و نشان دهیم که آیا ایستادن ما روی مرز می‌تواند تضمینی برای دفاع از خرمشهر در برابر حمله دوباره باشد؛ چون به صدام اعتمادی نبود و بعضی از دوستان می‌گفتند که عقب‌نشینی عراق تاکتیکی است.
همه نیروها از خستگی روی زمین افتاده بودند و صدایی از آن‌ها بلند نمی‌شد. با این حال از دور دست هنوز صدای تیربار کسی به سمت عراقی‌ها می‌آمد.
ایران پس از فتح خرمشهر از نظر سیاسی و نظامی در موقعیت برتر قرار داشت و ناتوانی ارتش عراق برایش آشکارشده بود؛ بنابراین وقتی ما در موضع برتر بودیم، می‌بایست برای احقاق حقوق‌مان قدم برمی‌داشتیم.
مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس در نوشتاری به تبیین و بررسی چرایی تداوم جنگ بعد از پیروزی رزمندگان اسلام در عملیات «إلی بیت‌المقدس» و آزادسازی خرمشهر پرداخت.
بعثی‌ها نهم خرداد ۱۳۶۰ پاوه را مورد حمله وحشیانه هوایی قرار می‌دهند. مردم این شهر پشتیبان نظام بودند و همین مسئله باعث شده بود ضد انقلاب و بعثی‌ها نسبت به این مردم کینه داشته باشند. پاوه در طول دفاع‌مقدس شاهد وقایع دیگری نیز بود
جابر کامل از افسران بعثی می‌گوید: بعد از بازپس‌گیری خرمشهر توسط نیروهای ایرانی، صدام در جمع افسران بعثی گفت: «من آرام نمی‌شوم تا روزی که سرهای شما را زیر چرخ تانک‌ها ببینم.»
به قاسم سلیمانی گفتم مرحبا به این نیروهای رشید و دلاور! جواب داد: من هم ممنون آن‌ها هستم... گفتم البته از سرفرماندهی شماست که این‌همه مقاومت شد! با تواضع گفت: این حرف را نزن من که عددی نیستم!
روز ۱۸ اردیبهشت خبر آمد که دشمن بعثی دست به عقب‌نشینی زده است، لذا تیپ‌های ۳۷ نور و ۴۱ ثارالله موظف به تعقیب دشمن شدند و تا ساعاتی بعد بدون درگیری تا خاکریز سوم دشمن پیش رفتند.
نگاهی به استراتژی دفاع متحرک عراق در بهار سال ۶۵ در گفتگو با یک راوی دفاع مقدس
بهار پر‌التهاب سال ۶۵
هرجایی که عراق جاده‌های خوبی داشت، همانجا عملیات می‌کردند. چون در طرح عملیات محدودشان یکسری تانک را سوار بر کامیون‌های مخصوص حمل تانک می‌کردند و سریع از نقطه‌ای به نقطه دیگر می‌بردند و به شکل برق‌آسا ضربه‌ای به یک منطقه مرزی می‌زدند
