به گزارش خط هشت ، دهم اردیبهشت ۱۳۶۱ بود که عملیات الیبیتالمقدس با رمز یا علی ابن ابیطالب (ع) آغاز شد. در این عملیات قرار بود باقیمانده قوای دشمن که عمدتاً در جنوب خوزستان حضور داشتند از کشور بیرون انداخته شوند و اگر شد واحدهایی از نیروهای کشورمان به سمت بصره عراق پیشروی کنند. برای چنین عملیات مهمی نام «الی بیتالمقدس» برگزیده شده بود. یعنی حرکت قوای اسلام نه تنها به سوی خرمشهر و بصره که به سوی قدس شریف صورت خواهد گرفت.
این عملیات طی حدود ۲۳ روز نهایتاً در سوم خرداد ۱۳۶۱ به آزادسازی خرمشهر منتهی شد، اما بلافاصله جریانهایی به کار افتادند تا از اثرات این پیروزی بکاهند. این جریانها که در خط انقلاب قرار نداشتند عنوان میکردند که چرا باید بعد از فتح خرمشهر جنگ ادامه پیدا کند و مشخصاً چه لزومی دارد نیروهای ایران به عراق ورود پیدا کنند؟ این سؤال بعدها به یکی از سؤالات چالشی در بحث دفاع مقدس تبدیل شد و جریانی مثل حزب منحله نهضت آزادی آن را به صورت جدی پیگیری کرد.
پاسخ به سؤال چرایی تداوم جنگ بعد از خرمشهر موضوعی نیست که در این مجال کوتاه به آن بپردازیم. حرف روی نحوه عمل برخی از جریانهای غیرهمسو با انقلاب اسلامیاست که همواره سعی کردهاند پیروزیهای نظام اسلامی را به نقطه ضعف آن تبدیل کنند. یا حتیالمقدور از حلاوت آن بکاهند و اگر شد منحرفش کنند. طرح چنین سؤالهایی هم بیشتر بر این مبنا صورت میگیرد. این جریانها حتی به نام عملیات الی بیتالمقدس هم رحم نکردند و به شکلی کاملاً ظریف و غیرمحسوس کاری کردند که پس از گذشت چندین سال، رفته رفته کلمه الی از اول نام عملیات برداشته شود و تنها بیتالمقدس باقی بماند چراکه از الی به معنی به سوی، چنین برداشت میشود که حرکت قوای اسلام هدفی فراتر از جنگ با عراق بعثی دارد و اندیشههایی جهانی در سر میپروراند. نظیر آنچه امروز در جبهه مقاومت اسلامی شاهد هستیم. شهید حاجحسین همدانی یکی از کسانی بود که همواره توصیه میکرد نام عملیات فتح خرمشهر به صورت کامل ادا شود. بارها در سخنرانیها و مصاحبههایش به این مهم اشاره کرده بود، اما متأسفانه شاهد هستیم که بهرغم همه هشدارها و تذکرها اکنون حتی جریانها و رسانههای ارزشی نیز نام کامل عملیات الیبیتالمقدس را ادا نمیکنند و آن را به شکلی ناقص عنوان میدارند.
اکنون که چند سالی است پیشقراولان جبهه مقاومت اسلامی خود را به دروازههای مدیترانه رساندهاند و صدای گامهای راستینشان تن رژیم منحوس اسرائیل را به لرزه میاندازد، جا دارد ما رسانهایها نیز در بیان دقیق حقایق دفاع مقدس کوتاهی نکنیم و نام عملیات فتح خرمشهر را به صورت کامل و به شکل «الیبیتالمقدس» به کار ببریم.
این عملیات طی حدود ۲۳ روز نهایتاً در سوم خرداد ۱۳۶۱ به آزادسازی خرمشهر منتهی شد، اما بلافاصله جریانهایی به کار افتادند تا از اثرات این پیروزی بکاهند. این جریانها که در خط انقلاب قرار نداشتند عنوان میکردند که چرا باید بعد از فتح خرمشهر جنگ ادامه پیدا کند و مشخصاً چه لزومی دارد نیروهای ایران به عراق ورود پیدا کنند؟ این سؤال بعدها به یکی از سؤالات چالشی در بحث دفاع مقدس تبدیل شد و جریانی مثل حزب منحله نهضت آزادی آن را به صورت جدی پیگیری کرد.
پاسخ به سؤال چرایی تداوم جنگ بعد از خرمشهر موضوعی نیست که در این مجال کوتاه به آن بپردازیم. حرف روی نحوه عمل برخی از جریانهای غیرهمسو با انقلاب اسلامیاست که همواره سعی کردهاند پیروزیهای نظام اسلامی را به نقطه ضعف آن تبدیل کنند. یا حتیالمقدور از حلاوت آن بکاهند و اگر شد منحرفش کنند. طرح چنین سؤالهایی هم بیشتر بر این مبنا صورت میگیرد. این جریانها حتی به نام عملیات الی بیتالمقدس هم رحم نکردند و به شکلی کاملاً ظریف و غیرمحسوس کاری کردند که پس از گذشت چندین سال، رفته رفته کلمه الی از اول نام عملیات برداشته شود و تنها بیتالمقدس باقی بماند چراکه از الی به معنی به سوی، چنین برداشت میشود که حرکت قوای اسلام هدفی فراتر از جنگ با عراق بعثی دارد و اندیشههایی جهانی در سر میپروراند. نظیر آنچه امروز در جبهه مقاومت اسلامی شاهد هستیم. شهید حاجحسین همدانی یکی از کسانی بود که همواره توصیه میکرد نام عملیات فتح خرمشهر به صورت کامل ادا شود. بارها در سخنرانیها و مصاحبههایش به این مهم اشاره کرده بود، اما متأسفانه شاهد هستیم که بهرغم همه هشدارها و تذکرها اکنون حتی جریانها و رسانههای ارزشی نیز نام کامل عملیات الیبیتالمقدس را ادا نمیکنند و آن را به شکلی ناقص عنوان میدارند.
اکنون که چند سالی است پیشقراولان جبهه مقاومت اسلامی خود را به دروازههای مدیترانه رساندهاند و صدای گامهای راستینشان تن رژیم منحوس اسرائیل را به لرزه میاندازد، جا دارد ما رسانهایها نیز در بیان دقیق حقایق دفاع مقدس کوتاهی نکنیم و نام عملیات فتح خرمشهر را به صورت کامل و به شکل «الیبیتالمقدس» به کار ببریم.