به گزارش خط هشت، رزمندگان به اسارت در آمده توسط سربازان رژیم بعث روزها، ساعت‌ها و حتی ثانیه‌های سخت و متفاوتی را در اردوگاه‌های این رژیم تجربه کردند. سختی و مشقت‌ها به همراه درس‌هایی که اسارت داشت آنان را بر سر کلاس درسی نشاند که نگاه انان را به مفاهیم عمیقی، چون زندگی، اسارت، آزادی و ... دگرگون ساخت. بخشی از تجربه‌های اسارت مواجه با ابزار و اماکن و اقلامی بود که در این مجال استفاده‌های دیگری از آن می‌شد و از جمله خاطرات فراموش نشدنی هر آزاده‌ایست. در ادامه به بعضی اقلام و وسایلی که آزادگان هر روزه با آن کار داشتند اشاره می‌شود.

تصویری از جای خواب اسرا

در آسایشگاه جا برای اسرا کم بود و باید جفت هم می‌خوابیدند. کمبود جا باعث مشکلات متعددی برای اسرا می‌شد. البته غالبا این‌طور بود، ولی گاهی هم جا بیشتر از این بود و در مواردی بسیار کمتر. اسرای کربلای ۴ و ۵ در زندان الرشید بغداد به مدت دو ماه حتی نصف این هم جا نداشتند و انواع مشکلات به خصوص کمبود خواب و سایر مسایل را تحمل کردند.

تصویری از خوراک اسرا

در اردوگاه به این نون‌ها صمون گفته می‌شد در هر ۲۴ ساعت دو عدد از این صمون به اسرا داده می‌شد. در زمستان بیست تا از این‌ها را می‌خوردی سیر نمی‌شدی!

تصویری از سطل‌های متعلق به اسرا با چندین کاربری

یکی از اسرا درباره استفاده از این سطل‌ها تعریف کرد: از غروب که داخل آسایشگاه می‌شدیم در بسته و قفل می‌شد و کسی نمی‌توانست داخل یا خارج بشود برای دستشویی هم تنها یک سطل بود که اغلب کفاف آسایشگاه صد نفره را نمی‌داد، ولی بچه‌ها تحمل می‌کردند برای اینکه صبح بروند دستشویی داخل حیاط، اما در مواقع ضروری که سطل اصلی پر می‌شد از این نوع حلب برای دستشویی استفاده می‌کردند البته در اردوگاه ۱۱ از سطل‌های رنگ پنج کیلویی استفاده می‌شد و حتی در چند مورد از سطل چایی هم استفاده می‌شد.

شب‌هایی که اسهال زیاد می‌شد و یا مسمومیتی ایجاد می‌شد یک سطل جوابگو نبود بنابراین از سطل‌های دیگر استفاده می‌شد بخصوص در شب‌های ماه رمضان این مشکل بیشتر بود، چون غذای سرد سحر موجب اسهال می‌شد به همین منظور تعدادی سطل کوچک موجود بود که برای این کار استفاده می‌شد. یک بار در آسایشگاه ۱۲ مجبور شدیم از سطل چایی استفاده کنیم، چون بیشتر بچه‌ها بعلت مسمومیت اسهال شده بودند و روز بعد دوباره سطل را شستیم و چایی گرفتیم.

هنر‌های دست اسرا

این هم پرچم ایران هنر دست اسراست که با کمترین امکانات آن را ساخته‌اند. خسرو میرزایی آزاده اردوگاه تکریت ۱۱ در توضیح این تصویر گفته است: پرچم ایران ساخته شده در آسایشگاه ۶ بند ۲ اردوگاه ۱۱ تکریت که قرار بود هنگام آزادی بر روی سینه‌مان زده شود که تعدادی از عزیزان موفق به این‌کار شدند. قسمت سبز از نوار پتو و قسمت سفید از زیر پیراهن که قسمت قرمز رنگ شده است.

منبع: دفاع‌پرس