به گزارش خط هشت ، جامعه بزرگ آزادگان سرافراز ایران بار دیگر در غم از دست دادن یکی از اعضای این خانواده فرو رفت. بهجت افراز که به «ام الاسرا» ملقب بود شب گذشته پس از سال‌ها مجاهدت و فداکاری برای آزادگان در سن 85 سالگی آسمانی شد.
این بانوی مقاوم سال 1312 در جهرم فارس به دنیا آمد و پس از اخذ مدرک دیپلم, به تحصیل در رشته زبان عربی دانشگاه علامه طباطبایی پرداخت.او پس از فارغ التحصیلی به استخدام آموزش و پرورش درآمد و در همان ایام به عضویت انجمن بانوان مبارز مسلمان درآمد و فعالیتهای انقلابی خود را آغاز کرد. با آغاز جنگ تحمیلی در قالب نیروهای امدادی جمعیت هلال احمر به خدمت رسانی رزمندگان مشغول شد و در همان سال‌ها مسئول رساندن نامه های آزادگان به خانواده‌های آنها شد و تا سال 69 این فعالیت را با تمام نیرو و توان ادامه داد.
علی‌اکبر هاشمی از آزادگان دوران دفاع مقدس که 10 سال در زندان موصل اسیر بوده است از مجاهدت‌های این بانوی مقاوم می‌گوید. او بیان می‌کند:«مرحومه افراز در دوران دفاع مقدس در هلال احمر بودند و پس از آن مسئول نامه‌های آزادگان بودند و در این زمینه زحمات زیادی را کشید.
هاشمی ادامه می‌دهد: زمانی که آزادگان برای خانواده‌هایشان نامه می‌نوشتند, او این نامه‌ها را به دست خانوادهها می‌رساند و با خانوادهها صحبت می‌کرد و آنها را دلداری می‌داد و به آنها روحیه می‌داد. او با توجه به اینکه وظیفه‌ای در این زمینه نداشت ولی با دلسوزی کامل این کار را انجام می‌داد و مشکلات خانوادهها را حل می‌کرد. اگر نامه‌ای از سوی آزادگان برای خانوادهها نمی‌آمد, او سعی می‌کرد از طریق صلیب سرخ این کار را انجام دهد تا آزادگان بتوانند با خانواده‌هایشان در ارتباط باشند. مرحومه افراز تمام هم و غم خود را برای آزادگان و خانواده‌های آنها گذاشته بود.
این آزاده دوران دفاع مقدس به فعالیتهای دوران پیروزی انقلاب اسلامی اشاره می‌کند و می‌گوید: ارتباط مرحومه افراز با خانواده آزادگان بسیار گرم و صمیمی بود و تمام خانواده آزادگان با مرحومه افراز انس و الفت داشتند. زمانی که از اسارت بازگشتیم و مرحوم ابوترابی از مجاهدت‌ها و زحمات این بانوی فداکار آشنا شد, لقب «ام‌الاسرا» را به ایشان داد.
هاشمی عنوان می‌کند: پس از آنکه آزادگان به میهن بازگشتند, فعالیتهای خود را در زمینه آزادگان ادامه داد و بعد از بازنشستگی نیز در زمینه نویسندگی ورود پیدا کرد و کتابهای متعددی در خصوص آزادگان, خاطرات خودشان و نقش زنان در اسلام را نوشت. او پس از آنکه بازنشسته شد ارتباطش را با آزادگان قطع نکرد و در جایگاه‌های مختلف درصدد شناخته شدن آزادگان و هویت آنها به جامعه شد و در فعالیتهای مختلفی این اقدامات را با دلسوزی انجام می‌داد و واقعا لقب ام‌الاسرا شایسته اوست. خداوند روحش را قرین رحمت کند.»
