ب‌ه گزارش خط هشت، رحیم محمدی؛ نیرو‌های نظامی کشور‌های مختلف برای مقابله با دشمنان خود و ایمن‌سازی برخی محدوده‌هایی که برای خود در نظر گرفتند، اقدامات مختلفی بکار می‌برند که یکی از این اقدامات استفاده از سلاحی به نام «مین» است؛ سلاحی که گفته شده برای اولین بار توسط ارتش روم باستان بکار گرفته شده است؛ بدین صورت که سربازان رومی بر سر راه دشمنان حفره‌های کوچکی به اندازه یک کف پا کنده و داخل آن‌ها را از میخ‌های تیز پُر می‌کردند، سپس روی حفره‌ها را می‌پوشاندند.

این شیوه بعد‌ها توسط نخستین نوع مین‌های انفجاری ضد نفر که به لحاظ مکانیکی بسیار مدرن بود، در سال ۱۸۶۲ در جریان نبرد «یورک تاون» ویرجینیای آمریکا مورد استفاده قرار گرفت؛ این مین‌ها به فیوز برقی مجهز و از قابلیت انفجار کنترل شده (از راه دور و با نیروی اپراتور خودی) برخوردار بودند.

بدین‌صورت بود که استفاده از مواد منفجره قابل کاشت در زمین آغاز شد و به تدریج همچون سایر سلاح‌های ساخته شده، مدل‌های مختلفی از این نوع سلاح تولید و مورد استفاده قرار گرفت که البته هرکدام ویژگی‌های خاصی دارند که به‌عنوان مثال می‌توان به مین‌های ضد نفر، ضد تانک و خودرو، اشاره کرد.

این‌ها مین‌هایی هستند که در دوران دفاع مقدس ارتش عراق به وسعت زیادی برای جلوگیری از پیشروی رزمندگان کشورمان در زمین قرار می‌داد؛ به نحوی که طی هشت سال جنگ تحمیلی عراقی‌ها ۲۵ میلیون قطعه مین را سر راه رزمندگان ما قرار داده بودند؛ آن هم در میدان‌های مینی که بعضا تا عمق ۵۰ متر نیز می‌رسید.

البته عراقی‌ها تا زمان عملیات الی بیت‌المقدس از میادین مین به این وسعت استفاده نمی‌کردند، ولی از بعد آزادسازی خرمشهر آن‌ها به تدریج نحوه و وسعت این‌گونه میادین را با کمک مستشاران نظامی غربی و شرقی توسعه دادند؛ این میدان‌های مین با استفاده از انواع سیم‌های خاردار نیز می‌پوشاندند تا عبور را هرچه بیشتر سخت‌تر کنند؛ لذا رزمندگان کشورمان برای عبور از این موانع دست‌ساز عراقی‌ها بعضاً دست به ابتکاراتی می‌زدند که یکی از این ابتکارات ساخت فرش‌هایی به عرض یک متر و به طول میدان مینی که قرار بود از آنجا عبور کنند، بود؛ در این فرش‌ها به فاصله هر ۵۰ سانتی‌متر یک میله آهنی هم قرار داده بودند و وقتی این فرش‌ها را باز می‌کردند بر روی سیم خاردار‌ها می‌افتاد و سپس نیرو‌ها از روی آن عبور می‌کردند و حتی موتورسیکلت نیز می‌توانست از روی آن عبور کند؛ چرا که میله‌های تعبیه شده مانع خم شدن فرش مورد اشاره می‌شد.

این شیوه‌ای بود که در زمان عملیات والفجر هشت مورد استفاده قرار گرفت و این هم در واقع محصول عقل و امکانات رزمندگان ما در آن شرایط خاص تحریمی بود.

منبع: دفاع‌پرس