دموکرات و دیگر گروهکهای همسوی آن نظیر کوموله، همواره با دریافت پول و سلاح از خارج کشور، از همان ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی در پی تجزیه ایران برآمدند و بدونشک اگر در همانسالها تجزیه ایران محقق میشد، هرگز جنگ تحمیلی اتفاق نمیافتاد، چرا که دشمن به اهدافش رسیده بود.
به گزارش خط هشت: چندی پیش بود که کمیته جستوجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح، از کشف پیکرهای مطهر هفت شهید سالهای ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی ایران در منطقه «آلواتان» سردشت خبر داد که نحوه شهادت آنها، خبر از جنایتی هولناک و خیانتی بزرگ به مردم و هموطنان کُرد توسط حزب دموکرات به سرکردگی «عبدالرحمن قاسملو» میدهد.
زمانی که پیکرهای مطهر این شهیدان والامقام تفحص شدند، مشخص شد که آنها با دستان، پاها و چشمانی بسته توسط جوخه اعدام حزب دموکرات، مظلومانه به شهادت رسیدهاند؛ اما تنها شهید «حسین سامیمقام» بود که از میان این هفت شهید تفحصشده، هویت او از طریق کارت گواهینامهای که به همراه داشت، شناسایی شد.
شهید «حسین سامیمقام» در ۲۲ سالگی به استخدام ارتش درآمد و دورههای تفنگداری دریایی و رزم آبیخاکی را در انگلیس گذراند و سپس در نیروی دریایی خدمت کرد؛ اما بعد از مدتی بهدلیل مقابله با فساد موجود در نیروی دریایی ارتش شاهنشاهی، بارها توسط ضداطلاعات ساواک احضار و در نهایت به نیروی زمینی منتقل شد.
وی فوتبالیست تیم شاهین آبادان، کشتیگیر قهار و ورزشکاری پرتلاش با قدرت بدنی و روحیه و ایمان بالا، تبدیل به فرماندهای توانمند و غیور شد و بهعنوان فرمانده گردان در لشکر ۲۸ سنندج، به مقابله با گروهکهای «کومله» و «دموکرات» پرداخت، تا اینکه در ۳۱ فروردین سال ۱۳۵۹ در جریان نجات فرمانده شهیدش «نصرتزاد»، بهصورت ناجوانمردانهای توسط عامل نفوذی دموکرات به اسارت این گروهک درآمد.
شهید «سامیمقام» هیچگاه در طول مدت اسارتش در زندان «دولهتو» با دشمن خود مماشات نکرد و همه پیشنهادهای وسوسهانگیز آنها برای همکاری را رد کرده و با مقاومت خود، به سایر همرزمانش که در زندان دولهتو اسیر شده بودند نیز روحیه میداد. او بر اثر شکنجههای گروهک دموکرات، بارها و بارها تا آستانه شهادت رفت؛ تا اینکه سرانجام ۱۴ مرداد سال ۱۳۵۹ مصادف با ۲۳ ماه مبارک رمضان؛ یعنی یک ماه قبل از آغاز جنگ تحمیلی و درحالی که بهدلیل احقاق حق گروگانهای زندانی شده، بهمدت ۲ هفته دست به اعتصاب غذا زده بود، به بهانه آزادی از زندان «دولهتو» از زندان خارج و به جنگلهای «آلواتان» منتقل شده و با پاها، دستان و چشمان بسته، در ۴۴ سالگی توسط جوخههای اعدام به شهادت رسید.
اما حسین سامیمقام تنها کسی نبود که بهدست گروهک «دموکرات» بهطرز ناجوانمردانهای به شهادت رسید؛ بلکه این گروهک تروریستی که داعیهدار آزادی و حمایت از مردم کرد بوده، به همراه گروهک ضدانقلاب کوموله، در همان سالهای ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی جنایاتی از این قبیل، کم انجام نداده است که بسیاری از این جنایات، علاوه بر پاسداران، ارتشیها و بهطور کلی مدافعان وطن، برخلاف ادعاهای آنها، علیه کُردهایی بوده است که حقیقت دروغین آنها را دریافته بوده و مقابل این گروهکها ایستادگی میکردند.
شهیده «فاطمه اسدی»
دموکراتها در اقدام غیرانسانی دیگر، «فاطمه اسدی» را هم در همان سالهای ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی دستگیر و اعدام کردند. ماجرا از این قرار است که سال ۱۴۰۰ کمیته جستوجوی مفقودین ستادکل نیروهای مسلح از کشف پیکر مطهر تنها بانوی شهید مفقودالأثری خبر داد که او هم درحالی که مادر ۲ فرزند کوچک بود، سال ۱۳۶۱ بهدست این گروهک ضدانقلاب اعدام شد و پس از این حادثه، یکی از فرزندانش نیز در گهواره، بهدلیل نداشتن سرپرست و عدم رسیدگی، جان سپرد.
شهیده «فاطمه اسدی» و همسرش، از معترضان به جنایات و خیانتهای گروهک «دموکرات» بودند که اعضای این گروهک پس از بازداشت همسر وی، او را به زندان خود واقع در روستای «نرگسله» منتقل کردند؛ اما فقر، فشار و تنهایی، مانع از مبارزه «فاطمه اسدی» با گروهک دموکرات نشد. او که هفتم شهریور سال ۱۳۶۱، برای ملاقات همسرش به روستای «نرگسله» رفته بود، زمانی که با جسم نحیف وی روبهرو شده و آثار شکنجه را بهوضوح در بدن همسرش دید، با فریادی رسا، آنچنان که همه ساکنان روستا آن را بشنوند، لب به اعتراض گشود و هیبت و هیمنه گروهک دموکرات را شکست؛ لذا اعضای این گروهک «فاطمه اسدی» دستور اعدام این زن پارسای آزاده را صادر کرده و سپس او را تیرباران کرده و به شهادت رساندند.
اعدام فجیع «امیرهوشنگ قناد» و «حسینعلی گلینمقدم»
همچنین نمونه دیگری از جنایات گروهک ضدانقلاب دموکرات، به اسارت گرفتن و اعدام کردن ۲ پاسدار بهنامهای «امیرهوشنگ قناد» و «حسینعلی گلینمقدم» در سال ۱۳۵۸، در منطقه «نوسود» است. گروهک دموکرات پس از به اسارت گرفتن این ۲ پاسدار انقلاب اسلامی، آنها را به گروهک تروریستی «کوموله» که آنها نیز همچون دموکراتها، بهصورت فجیعآمیز مردم و مدافعان وطن را به شهادت میرساندند، فروختند و کومولهها نیز با شلیک ۵۰ گلوله به هرکدام، به شهادت رساندند. کومولهها در ابتدا سر شهید قناد را با مته سوراخ و پشتسر او را با آهن گداخته سوزانده بوده و پاهایش را قطعهقطعه کرده بودند.
اعدام ۵ نفر در ازای یک نفر!
اعدام پنج نفر از نیروهای جهاد سازندگی آنهم به ازای اعدام یکنفر از اعضای دموکراتها که به شهادت رساندن پاسدارها نیز اعتراف کرده بود، نمونهای دیگر اقدامات جنایتکارانه این گروهک تروریستی است.
خبرنگار روزنامه جمهوری اسلامی، خرداد سال ۱۳۵۹ اعلام کرد؛ «۲ نفر از برادران جهاد سازندگی توسط افراد کوموله و دموکرات اعدام شدند. ایرج و حمید طالبزاده که از افراد جهاد سازندگی و جزو اسرای احزاب کوموله و دموکرات بودند، توسط افراد این ۲ گروه مهاجم به شهادت رسیدند.
پس از یافتن اجساد این ۲ شهید، برگهای روی اجسادشان مشاهده شد که روی آن نوشته شده بود که ما به ازای یک نفر، پنج نفر را اعدام میکنیم. بر پایه این گزارش افراد گروهکهای مهاجم همچنین در این برگه یادداشت نموده بودند که به تلافی اعدام یوسفرضا غفوری (که قبلا افراد گروههای مهاجم خواستار آزادی وی شده بودند) اقدام به کشتار این پنج نفر نمودیم.
لازم به توضیح است که علاوه بر اعدام «مهدی شبلی» که توسط گروهها صورت گرفته بود، پنج نفر دیگر از برادران جهاد سازندگی توسط گروههای مهاجم اعدام شدند. این درحالی است که شخص معدوم (یوسفرضا غفوری) به کشتار پاسداران اعتراف کرده بود».
شهادت ۷ نفر از مردم عادی و غارت اموال آنها
به نوشته یکی از روزنامهها در سال ۱۳۵۹؛ گروههای مسلح در نزدیکی روستای «کلاسه» در «محال مزگور» ارومیه، هشت نفر از افراد بیگناه و عادی را به رگبار بستند؛ این مطلب را یکی از زخمیهای حادثه به نام «ایوب سائمی» راننده وانت ساکن ارومیه که از مهلکه جان سالم به در برده و در بیمارستان بستری است در گفتوگویی با خبرنگاران اعلام کرد و در مورد چگونگی ماجرا گفت: پنج روز قبل به اتفاق سه راننده وانت برای حمل وسایل زندگی و چهار نفر از اهالی ارومیه عازم روستای کلاسه بودیم که در نزدیکی این روستا تعدادی مسلح ما را دستگیر کردند و پس از بردن مسافتی کلیه وسایل و پول و دارایی موجود ما را گرفتند و سپس به قصد گروگان بردن، به طرف کوههای منطقه راهنمایی کردند. در بین راه یکی از همراهان اظهار داشت که ما را به گروگان نبرید و اگر در قصد خود اصرار دارید بهتر است مرا بکشید؛ بهدنبال این اظهارات یکی از افراد مسلح به طرف او شلیک کرد و وی در دم کشته شد.
ایوب صائمی افزود: سپس مرا به اتفاق ۲ نفر راننده باقیمانده، در یک صف ردیف کردند و برای صرفهجویی در گلوله، به هر سه نفر ما یک تیر برنو خالی کردند و سپس برای اطمینان از کشته شدن ما، جنازهها را حرکت دادند که یکی از همراهان ما فریاد کشید «من زندهام» که با شلیک تیر خلاص کشته شد. من برای نجات جانم حرکت نکردم ۴ نفر صاحب وسایل را نیز به فاصله یکصد متر از ما به گلوله بستند ولی من از کشته شدن یا زنده ماندن آنها اطلاع دقیقی ندارم.
ایوب صائمی گفت: چهار ساعت در حالی که خون از بدنش جاری بوده مسیری را طی کرده تا خود را به راه اصلی رسانده و به وسیله وانتی به بیمارستان حمل شده است.
وی که هماکنون حالش رضایتبخش است گفت: کلیه اتومبیلها و وسایل ما به وسیله این عده که خود را از حزب دموکرات کردستان معرفی میکردند به سرقت رفته است.
دموکراتهای صهیونیست
به گزارش دفاعپرس؛ جنایاتی که به آنها اشاره شد، تنها چند نمونه از صدها جنایات گروهک تروریستی دموکرات در سالهای ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی است؛ اما درباره ماهیت این گروهک تروریستی باید گفت که «نسرین قاسملو» همسر «عبدالرحمن قاسملو» که سالها رهبری دموکراتها را برعهده داشته، صهیونیست و یهودی است؛ لذا علیرغم اینکه حزب دموکرات میگفت من به شوروی و توده وابستهام؛ اما در حقیقت به اسرائیل وابسته است و به همین دلیل در همان سالهای ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی از طریق موضوع قومیتها با جمهوری اسلامی ایران که ماهیت دینی دارد، به دشمنی برخاست. دموکرات و دیگر گروهکهای همسوی آن نظیر کوموله، همواره با دریافت پول و سلاح از خارج کشور، از همان ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی در پی تجزیه ایران برآمدند و بدونشک اگر در همانسالها تجزیه ایران محقق میشد، هرگز جنگ تحمیلی اتفاق نمیافتاد، چرا که دشمن به اهدافش رسیده بود.
البته نباید ناگفته بماند که این جنایات تنها به سالهای ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی ختم نمیشود و این گروهک، هنوز هم با همکاری دشمنان خارجی، علیه کشورمان توطئه میکنند که ازجمله آنها میتوان به نقشآفرینی این تروریستها در فتنه سال ۱۴۰۱ با شعار دروغین و پر رنگ و لعاب «زن، زندگی، آزادی» اشاره کرد.
منبع: دفاعپرس