به گزارش خط هشت ، شمس الدین معزپور مستندساز، راوی راهیان نور و رزمنده دفاع مقدس، به مناسبت روز ستاد راهیان نور کشور درباره تجربیات خود در دفاع مقدس و راهیان نور گفت.

وی گفت: 16 سالم بود که به عنوان بسیجی از پایگاه شهید بهشتی به جبهه اعزام شدم. من ابتدا نیروی پیاده بودم، بعد به مخابرات رفتم تا دقیقا بدانم چه اتفاقاتی می افتد. بیسیمچی شدم و در نهایت مسئولیت مخابرات تیپ دو لشکر سیدالشهدا را بر عهده گرفتم.

معزپور افزود: نزدیک به 70 ماه در جبهه بودم و در نزدیک به 40 عملیات مانند والفجر مقدماتی، خیبر، بدر، کربلای 4 و ... شرکت داشتم. چندین بار مجروح شدم، تیر و ترکش خوردم و شیمیایی شدم اما پرونده ای در بنیاد ندارم چون خودم دنبالش نرفتم.

رهیان نور و بازدید از مناطق جنگی چگونه شکل گرفت؟

وی گفت: اولین بازدیدها از مناطق جنگی به سال1363 باز می گردد. در این بازدید ها با مینی بوس خانواده های شهدا و رزمندگان را به خط مقدم می بردند تا ببینند فرزندانشان کجا و چگونه از خاک وطن خود دفاع می کنند. قطعا این راهیان نور بسیار دیدنی تر بود.

راوی راهیان نور افزود: بعد از پایان جنگ، از سال 68 به بعد، دوستان و خانواده ام را به مناطق جنگی می بردم و برایشان خاطراتم را نقل می کردم. از سال 72 به بعد کاروان هایی برای بازدید از مناطق جنگی تشکیل شد اما نام «راهیان نور» را کسی انتخاب نکرد، بلکه به مرور زمان این بازدید ها اسم خود را پیدا کرد. در ابتدا دوستان و آشنایان خودمان را می بردیم اما کم کم دانشگاه ها، مساجد، مدارس و... نیز برای حضور در این کاروان ها اعلام حضور کردند و افرادی که به آن مناطق آشنایی داشتند و در جنگ نیز حضور داشتند، به عنوان «رزمنده همراه» برای بیان واقعیات دفاع مقدس، کاروان ها را همراهی می کردند.

همکلاسی ام در علمیات بدر به شهادت رسید

وی گفت: در عملیات بدر تیپ سیدالشهدا خط شکن نبود، من و تعدادی از دوستانم به گردان انصار رسول که خط شکن بود رفتیم و با آنها در عملیات شرکت کردیم.

رزمنده دفاع مقدس اظهار کرد: عملیات آغاز شده بود. در تاریکی شب جسم سفید رنگی توجهم را جلب کرد. جلو رفتم و دیدم یک روحانی جوان با عمامه سفید است. با او احوال پرسی کردم و متوجه شدم او محمد علی نقاشیان از همکلاسی های دوران راهنمایی ام است و اولین بار بود که او را با لباس روحانیت می دیدم. از دیدنش خوشحال شدم و بعد از کمی هم صحبتی از هم جدا شدیم.

این مستند ساز افزود: بعد از چند روز فهمیدم او به شهادت رسیده است و بسیار ناراحت شدم. در یکی از برنامه های «آبروی کوچه ها» به این شهید بزرگوار پرداختم. دقیقا بعد از پخش برنامه در شبکه پنج، پدر این شهید بزرگوار به رحمت خدا رفتند.

صداقت در کلام، مهم ترین بخش روایتگری است

معزپور گفت: روایتگری برای هر قشری متفاوت است. صداقت و شناخت مخاطب در روایتگری بسیار مهم است.

وی ادامه داد: به خاطر دارم در یکی از اردوهای خانواده شهدا، برای کاروانیان از تاریخ و تعداد نیروهای شرکت کننده در عملیات و تجهیزات تعریف می کردم. یکدفعه مادر شهیدی گفت اقای معزپور این چیزها برای من اهمیتی ندارد. من نمی دانم گُردان و تانک چیست، فقط بگو بچه های ما اینجا خوب جنگیدند؟ عقب نشینی که نکردند، خدایی نکرده نترسیدند؟ گروه های میانسال و مسن تنها به دنبال خاطره هستند.

رزمنده دفاع مقدس ادامه داد: اما دانشجویان به دنبال تحلیل هستند و می خواهند زوایای مختلف هر ماجرایی را بدانند. دانش آموزان نیز به دنبال پیداکردن قهرمان و حماسه سازی هستند. من برای هر قشر به طور متفاوتی به روایتگری می پردازم.

جوانان تحت تاثیر روایتگری قرار می گیرند

معزپور گفت: خاطرات زیادی از تاثیرگرفتن جوانان در مناطق جنگی دارم. یک بار در مسیر به دانشجویان از ویژگی های شخصیتی شهدا می گفتم. اما وقتی به مقصد رسیدیم دختر جوانی پیشم آمد گفت می خواهد مثل من شود. خیلی تعجب کردم و گفتم شهدا باید الگو شما باشند.

وی افزود: یک بار هم پسر جوانی در کاروان حضور داشت. او می گفت بخاطر فرار از سربازی به دانشگاه رفته و علاقه ای به درس ندارد. من برای او از یک جوانی در جبهه تعریف کردم. گفتم جوانی بعد از تمام شدن خدمت سربازی اش، به بسیج پیوست تا بتواند در جبهه بماند، او حتی مرخصی هم نمی رفت و سرانجام نیز به شهادت رسید. این پسر بعد از پایان اردو، از دانشگاه انصراف داد و به خدمت سربازی رفت.

ترویج سیره شهدا، نجات بخش جامعه ماست

معزپور گفت: شهدا به معنای واقعی ایمان داشتند و از دنیا دل کنده بودند، آنها منزوی نبودند اما به خداوند متعال اعتماد داشتند و می دانستند دنیای باقی دیگری وجود دارد.

وی افزود: راهیان نور نباید مناسبتی باشد. راهیان نور یک جریان است و باید در طول سال نیز برگزار شود. در روایتگری ها نباید فقط به بیان تاریخ نبرد بپردازیم بلکه باید سیره شهدا را معرفی کنیم که خود ترویج فرهنگ ایثار و شهادت را در پی خواهد داشت.

راوی راهیان نور ادامه داد: همیشه در همه روایت هایم می گویم راه، سیره و سبک زندگی شهدا مهم است. بالاخره همه انسان ها یک روزی و به هر روشی خواهند مُرد اما این که شیوه زندگی شهدا چگونه است و برای چه چیزی از جان خود گذشتند، حائز اهمیت است.

وی افزود: اگر سیره شهدا ترویج داده شود، بسیاری از مشکلات کشور حل خواهد شد و در واقع باید شهدا را درست معرفی کنیم نه درشت تا این انتقال مفاهیم و روحیه به سهولت صورت پذیرد.

مبینا آقاخانی

منبع: حیات