به گزارش خط هشت ، اگر شما هم ولو برای یک بار زائر مناطق عملیاتی دفاع مقدس شده باشید، حتماً با جوان‌هایی رو‌به‌رو شده‌اید که در کسوت خادمان مناطق عملیاتی دفاع مقدس به زائران خدمت‌رسانی می‌کنند. چند بار که با این خادم‌ها به گفت‌وگو پرداختم، آن‌ها را جوان‌های عاشق شهادتی یافتم که هرچند دفاع مقدس را ندیده‌اند، اما کاملاً با راه و رسم ایثار و شهادت آشنایی دارند. جالب اینجاست که بعد از شروع جنگ در جبهه مقاومت اسلامی، بسیاری از این خادم‌ها، به عنوان کسانی که پیوند معنوی خود را با شهدای دفاع مقدس حفظ کرده بودند، عازم شدند و تعدادی نیز به شهادت رسیدند. سیدمیلاد مصطفوی یکی از همین جوان‌ها بود که ۱۲ سال در یادمان‌های عملیاتی دفاع مقدس خادمی می‌کرد تا اینکه سال ۹۴ در حلب سوریه به شهادت رسید.
سیدمیلاد از جوانان نسل سوم انقلاب بود. متولد ۱۳۶۵ در شهر بهار که جنگ تحمیلی را به چشم ندید و تنها شنوای خاطرات رزمنده‌های دفاع مقدس بود. همراهی او با نوای یادگاران جنگ باعث شد تا میلاد از همان کودکی دل در گرو مهر شهدا ببندد. کمی که بزرگ‌تر شد، پای ثابت اردو‌های راهیان نور شد و مرتباً به این مناطق سفر می‌کرد.
پدر شهید می‌گوید: «پسرم از ۱۵ سالگی در مناطق عملیاتی حاضر می‌شد و به مدت ۱۲ سال خادم‌الشهدای مناطق مختلف عملیاتی در خوزستان بود.» هویزه، شلمچه، خرمشهر و... ازجمله مناطقی بود که سیدمصطفی در آن‌ها خادمی می‌کرد. او که خود از استان همدان بود، عشق و علاقه عجیبی به مناطق عملیاتی خوزستان داشت. انگار که آنجا گمشده‌ای داشت و به دنبال گوهری می‌گشت!
سیدهاشم مصطفوی پدر شهید بیان می‌دارد: «پسرم ۱۲ سال عید نوروز در کنار ما نبود. آنقدر به راهیان نور و حضور در مناطق عملیاتی علاقه داشت که نمی‌توانست از آنجا دل بکند.» پدر شهید اعتقاد دارد که همین حضور مستمر در سرزمین‌های نور بود که باعث شد پسرش مدافع حرم شود. وی می‌گوید: «اگر بخواهیم ریشه مدافع حرم شدن میلاد را جست‌وجو کنیم حضورش در منطقه حلب را باید از حضور در مناطق عملیاتی و آشنایی با رزمندگان مخلص دفاع مقدس بدانیم. او عاشق رفتن بود، اگر هم می‌خواستم نمی‌توانستم مانع رفتنش شوم. حتی فرمانده پسرم با توجه به تنها بودن من مانع رفتن میلاد به سوریه می‌شد که پسرم با گرفتن رضایت کتبی از من موانع را از پیش پایش برداشت و مدافع حرم شد.»
سیدمیلاد سال ۹۴ در اوج درگیری رزمندگان با تروریست‌ها به صف مدافعان حرم پیوست و خیلی زود نیز برات شهادت گرفت. او که از بسیجیان گردان ۱۶۵ امام حسین (ع) بود، اوایل مهرماه ۹۴ به سوریه رفت و روز ۲۵ مهر نیز در سن ۲۹ سالگی به شهادت رسید. پدر شهید از نحوه شهادت فرزندش می‌گوید: «میلاد ۱۴ روز پس از حضور در حلب به شهادت رسید. پسرم با دو تن دیگر از شهدای مدافع حرم استان همدان به شهادت رسید، اما به علت عقب ماندن پیکرش در مواضع داعش دوستانش تصمیم می‌گیرند او را در مکانی موقتاً پنهان کنند تا پس از تثبیت مواضع دوباره به محل برگشته و پیکر را انتقال دهند، اما پس از مدتی که برای پیدا کردن پیکر برمی‌گردند، آن را نمی‌یابند.»
نکته جالب درخصوص شهادت مصطفوی این بود که او سال‌ها با خادمی یادمان‌های دفاع مقدس در پی گمنامی بود و عاقبت نیز گمنامی نصیبش شد، اما به گفته پدر، خود میلاد تصمیم می‌گیرد از گمنامی خارج شود! پدر شهید می‌گوید: «میلاد به خواب دوستش آمده و عنوان کرده بود در مکان دیگری پیکرش مخفی شده است. او گفته بود می‌خواستم گمنام بمانم، اما به خاطر پدرم بازمی‌گردم. در نهایت پیکرش بدون سر و پا در کنار درختی با فاصله‌ای از محل اولیه پیدا شد.»
سیدهاشم مصطفوی پدر شهید مدافع حرم سیدمیلاد مصطفوی اعتقاد دارد که علت توفیق یافتن فرزندش در کسب فیض شهادت این است که وی به عنوان خادم‌الشهدا در طول سال‌های متمادی به زائران شهدای دفاع مقدس خدمت کرد و عاقبت نیز شهدا شفیع او شدند و سیدمیلاد را نزد خود بردند. ما افتخار می‌کنیم که فرزندمان برای دفاع از حریم عمه سادت به شهادت رسید.
سیدمیلاد از جوانان نسل سوم انقلاب بود. متولد ۱۳۶۵ در شهر بهار که جنگ تحمیلی را به چشم ندید و تنها شنوای خاطرات رزمنده‌های دفاع مقدس بود. همراهی او با نوای یادگاران جنگ باعث شد تا میلاد از همان کودکی دل در گرو مهر شهدا ببندد. کمی که بزرگ‌تر شد، پای ثابت اردو‌های راهیان نور شد و مرتباً به این مناطق سفر می‌کرد.
پدر شهید می‌گوید: «پسرم از ۱۵ سالگی در مناطق عملیاتی حاضر می‌شد و به مدت ۱۲ سال خادم‌الشهدای مناطق مختلف عملیاتی در خوزستان بود.» هویزه، شلمچه، خرمشهر و... ازجمله مناطقی بود که سیدمصطفی در آن‌ها خادمی می‌کرد. او که خود از استان همدان بود، عشق و علاقه عجیبی به مناطق عملیاتی خوزستان داشت. انگار که آنجا گمشده‌ای داشت و به دنبال گوهری می‌گشت!
سیدهاشم مصطفوی پدر شهید بیان می‌دارد: «پسرم ۱۲ سال عید نوروز در کنار ما نبود. آنقدر به راهیان نور و حضور در مناطق عملیاتی علاقه داشت که نمی‌توانست از آنجا دل بکند.» پدر شهید اعتقاد دارد که همین حضور مستمر در سرزمین‌های نور بود که باعث شد پسرش مدافع حرم شود. وی می‌گوید: «اگر بخواهیم ریشه مدافع حرم شدن میلاد را جست‌وجو کنیم حضورش در منطقه حلب را باید از حضور در مناطق عملیاتی و آشنایی با رزمندگان مخلص دفاع مقدس بدانیم. او عاشق رفتن بود، اگر هم می‌خواستم نمی‌توانستم مانع رفتنش شوم. حتی فرمانده پسرم با توجه به تنها بودن من مانع رفتن میلاد به سوریه می‌شد که پسرم با گرفتن رضایت کتبی از من موانع را از پیش پایش برداشت و مدافع حرم شد.»
سیدمیلاد سال ۹۴ در اوج درگیری رزمندگان با تروریست‌ها به صف مدافعان حرم پیوست و خیلی زود نیز برات شهادت گرفت. او که از بسیجیان گردان ۱۶۵ امام حسین (ع) بود، اوایل مهرماه ۹۴ به سوریه رفت و روز ۲۵ مهر نیز در سن ۲۹ سالگی به شهادت رسید. پدر شهید از نحوه شهادت فرزندش می‌گوید: «میلاد ۱۴ روز پس از حضور در حلب به شهادت رسید. پسرم با دو تن دیگر از شهدای مدافع حرم استان همدان به شهادت رسید، اما به علت عقب ماندن پیکرش در مواضع داعش دوستانش تصمیم می‌گیرند او را در مکانی موقتاً پنهان کنند تا پس از تثبیت مواضع دوباره به محل برگشته و پیکر را انتقال دهند، اما پس از مدتی که برای پیدا کردن پیکر برمی‌گردند، آن را نمی‌یابند.»
نکته جالب درخصوص شهادت مصطفوی این بود که او سال‌ها با خادمی یادمان‌های دفاع مقدس در پی گمنامی بود و عاقبت نیز گمنامی نصیبش شد، اما به گفته پدر، خود میلاد تصمیم می‌گیرد از گمنامی خارج شود! پدر شهید می‌گوید: «میلاد به خواب دوستش آمده و عنوان کرده بود در مکان دیگری پیکرش مخفی شده است. او گفته بود می‌خواستم گمنام بمانم، اما به خاطر پدرم بازمی‌گردم. در نهایت پیکرش بدون سر و پا در کنار درختی با فاصله‌ای از محل اولیه پیدا شد.»
سیدهاشم مصطفوی پدر شهید مدافع حرم سیدمیلاد مصطفوی اعتقاد دارد که علت توفیق یافتن فرزندش در کسب فیض شهادت این است که وی به عنوان خادم‌الشهدا در طول سال‌های متمادی به زائران شهدای دفاع مقدس خدمت کرد و عاقبت نیز شهدا شفیع او شدند و سیدمیلاد را نزد خود بردند. ما افتخار می‌کنیم که فرزندمان برای دفاع از حریم عمه سادت به شهادت رسید.
