به گزارش خط هشت : در صبحگاه دوازدهم تیرماه ۱۳۶۷، از عرشه ناو آمریکایی وینسنس ۲ فروند موشک به سمت هواپیمای مسافربری ایرباس ایرانی پرتاب شد و منجر به سقوط هواپیما و شهادت ۲۹۰ نفر مسافر عادی و خدمه هواپیمای مزبور شد.

این اقدام آمریکا یک بار دیگر نیت تجاوزکارانه دولت آمریکا و نقش این دولت در بی‌ثبات کردن و ناامن کردن خلیج فارس را به اثبات رساند. علاوه بر این، این واقعه نشان داد که دولت آمریکا علی رغم اینکه به عنوان یکی از اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد، وظیفه اولیه حفظ صلح و امنیت بین المللی را به عهده دارد، با جانبداری خود از یکی از طرفین درگیر در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، نه تنها به تعهد خود عمل نکرد، بلکه با نقض فاحش اصل و اولیه حقوق بین الملل عمومی، عملا صلح و امنیت بین المللی را به مخاطره انداخته است.

در ادامه به بررسی ماهیت حادثه و توصیف آن، اقداماتی را که دولت ایران در پیگیری حقوقی این فاجعه در صحنه بین‌المللی به عمل آورد مورد بررسی قرار می‌دهیم.

در صبحگاه یکشنبه مورخ ۱۲ تیر ۱۳۶۷، هواپیمای مسافربری خط هوایی ایران ایر به شماره ۶۵۵ ساعت ۹:۴۸ از فرودگاه بندر عباس به مقصد دبی به پرواز درآمد. دقایقی بعد، هنگامی که هواپیما بر فراز آب‌های خلیج فارس بود، پس از گذشت ۱۱ ثانیه از ارسال آخرین تماس رادیویی خلبان هواپیما به برج مراقبت، مورد اصابت موشک از سوی ناو آمریکایی وینسنس قرار گرفت. تمام سرنشینان این هواپیما به شهادت رسیدند. در این هواپیما ۲۷۴ مسافر و ۱۶ خدمه حضور داشت. از این تعداد، ۲۵۴ ایرانی، ۱۳ نفر تبعه امارات عربی متحده، ۱۰ نفر هندی، شش نفر پاکستانی، شش نفر تبعه یوگسلاوی و یک نفر ایتالیایی بود. ۶۵ نفر از افراد مزبور را نیز اطفال و کودکان تشکیل می‌دادند.

از سوی دیگر، زمانی که هواپیما مورد اصابت موشک ناو وینسنس قرار گرفت، هنوز در فضای هوایی جمهوری اسلامی ایران قرار داشت. موقعیت تقریبی هواپیما در زمان سقوط ۲۶ درجه و ۳۸ دقیقه و ۲۲ ثانیه شمالی و ۵۶ درجه و یک دقیقه و ۲۴ ثانیه شرقی بود.

براساس گزارش‌های به دست آمده از این حادثه، دو موشک به هواپیما اصابت کرده و منتظر به سقوط آن به دریا شده است. پس از این حادثه مقامات آمریکایی با استفاده از رسانه، سعی کردند که خود را در این عمل تروریستی بی‌گناه نشان دهند. آن‌ها ادعا کردند که هواپیمای ایرباس خارج از دالان هوایی پرواز کرده است و آن هفت مرتبه به خلبان اخطار داده‌اند. این در حالی است که مطابق اسناد موجود، هواپیما در آسمان کشورمان در حال پرواز بوده است.

تحقیقات رسمی ایالات متحده بلافاصله بعد از حادثه انجام شد. آن‌ها اظهار داشتند «پرواز ۶۵۵ ایران ایر از بندرعباس شروع شد و به پرواز خود در مسیری عادی ادامه داد تا اینکه هفت دقیقه پس از پرواز توسط یک موشک پرتاب شده از سوی ناو وینسس مورد اصابت قرار گرفت. آخرین تماس خلبان برای گزارش‌دهی در خصوص موقعیت هواپیما نیز حدوداً در ساعت ۹:۵۸ بود.» از این گزارش می‌توان نتیجه گرفت که غیرنظامی بودن این هواپیما مشهود بوده است.

با وجود این شرایط، چندی بعد مقامات آمریکایی مدال شجاعت را بر گردن ناخدای ناو وینسنس انداختند. در چنین شرایطی، لکه ننگ دیگری بر دفتر جنایات آمریکا کشیده شد.

براساس این گزارش، سازمان‌های به اصطلاح حمایت از حقوق بشر اکثرا بر مبنای خواسته آمریکایی‌ها قوانین خود را تعریف کرده‌اند؛ این درحالی است که آمریکایی‌ها خودشان از مهم‌ترین ناقضان حقوق بشر در جهان هستند. یانکی‌ها جنایت‌های خود را پشت شعار «حمایت از حقوق بشر» پنهان کرده‌اند و بدون اینکه ترسی از نهادی داشته باشند به سیاست‌های خصمانه خود علیه ملت‌ها با هر دین و مذهبی باشند، ادامه می‌دهند.

جمهوری اسلامی ایران یکی از کشور‌هایی است که در حیات ۴۰ ساله خود انواع سیاست‌های خصمانه آمریکا را تجربه کرده که بسیاری از آن‌ها با مبانی و موازین حقوق بشر در تعارض و تناقض بوده است. سیاست اعمال تحریم، تجاوز به مرز هوایی با پهپاد‌های جاسوسی، حمله به هواپیمای مسافربری و ... از جمله رایج‌ترین سیاست‌های خصمانه آمریکا در قبال جمهوری اسلامی طی ۴۰ سال اخیر بوده است؛ بنابراین جنایت‌های آمریکا علیه کشورمان نشان می‌دهد که ما تحت هیچ شرایطی نباید به آمریکا و اذناب آن اعتماد کنیم و به جای اینکه به دنبال راه مذاکره با یانک‌ها باشیم باید راه مقاومت را در پیش بگیریم؛ چرا که هزینه سازش به مراتب خیلی بیشتر از مقاومت و ایستادگی است.

منبع: دفاع‌پرس