به گزارش خط هشت، آلمان کشوری در قاره اروپا با پایتخت برلین است. مساحت آن ۳۵۷ هزار و ۳۸۶ کیلومتر مربع است و جمعیت آن حدود ۸۴ میلیون نفر است. آلمان در دو جنگ جهانی اول و دوم نقش برجسته‌ای داشت و در چند دهه اخیر نقش زیادی در فتنه‌انگیزی علیه کشور‌های مختلف از جمله ایران داشته است که در ادامه اهم آن فتنه‌انگیزی‌ها ایران تبیین شده است.

نقش آلمان در تسلیح شیمیایی رژیم صدام و شراکت در جنایت صدام

شریک جرم جنایات جنگی: از عمده‌ترین جنایات جنگی حکومت عراق در دوران جنگ با ایران کاربرد تسلیحات شیمیایی و در مواردی میکروبی علیه نظامیان و غیرنظامیان ایران و عراق است. این حکومت دامنه جنایات خود را از آغاز سال ۱۳۶۶ در مناطق غیرنظامی در بیش از ۲۰۰ روستا و اکثر شهر‌های استان‌های مرزی گسترش داد و زنان و کودکان بسیاری را قربانی حملات خود کرد؛ که متأسفانه در مجامع بین المللی به علت سلطه حامیان و پشتیبانان عراق از جمله المان، پس از وقوع، هیچ‌گونه واکنشی صورت نگرفت.

مصادیق شریک جرم بودن آلمان ها

بمباران شیمیایی از «سردشت» تا «فاو»: عراق در طول جنگ ۳۵۰۰ بار به ایران حمله شیمیایی اهدایی المان‌ها کرد که ۳۰ مورد از آن‌ها در مناطق مسکونی بوده است. ‬‬

بمباران شیمیایی سردشت: بزرگترین، وحشیانه‌ترین و غیرانسانی‌‎ترین اقدام نظامی رژیم بعث عراق در جنگ تحمیلی استفاده از سلاح کشتار جمعی به ویژه سلاح شیمیایی بود؛ در یکی از این حمله‌ها نیروی هوایی عراق در هفتم تیر سال ۱۳۶۶ با استفاده از سلاح شیمیایی در چهار منطقه کردنشین سردشت از توابع آذربایجان غربی، هزاران مصدوم بر جای گذاشت تا از شهری که ۱۲ هزار تن جمعیت داشت طبق آمار رسمی هشت هزار و ۲۵ تن مصدوم و از این تعداد ۱۳۰ تن در همان لحظات اولیه شهید شدند. سردشت نخستین شهری بود که پس از جنگ جهانی دوم در دنیا بمباران شیمیایی شد.

بمباران شیمیایی حلبچه: در ۲۵ اسفند ۱۳۶۶ توسط نیروی هوایی حکومت بعث عراق به‌نام عملیات انفال بر ضد ساکنان مناطق کردنشین عراق انجام گرفت. در پی این حمله حدود پنج هزار تن از مردم حلبچه که غیرنظامی بودند کشته شدند و نزدیک به هفت هزار تا ۱۰ هزار نفر را زخمی کرد که اکثراً از غیرنظامیان بودند. صد‌ها تن دیگر بر اثر عواقب، بیماری‌ها و نقص جسم در هنگام تولد در سال‌ها پس از حمله کشته شدند. حادثه‌ای که به صورت رسمی به عنوان نسل‌کشی مردم کرد عراق شناخته شد و هنوز به عنوان بزرگترین حمله شیمیایی مستقیم به یک منطقه شهرنشین در تاریخ باقی‌مانده‌است.

نام دولت آلمان در فهرست حامیان تسلیحاتی و شیمیایی صدام جنایتکار، برجسته است؛ آلمان سهم ویژه‌ای در تجهیز زرادخانه صدام متجاوز داشت و به همراه آمریکا، از بزرگترین تامین کنندگان تسلیحات شیمیایی و بیولوژیک صدام بود.

چند سال پس از پایان جنگ تحمیلی، یک موسسه مرتبط با مسائل نظامی خاورمیانه در پاریس با نام «وزینتال» طی گزارش مبسوطی اعلام کرد که از ۲۰۷ شرکت طرف قرارداد با رژیم صدام برای تسلیح شیمیایی ارتش بعثی عراق، ۸۶ شرکت آلمانی بودند.

همچنین در اسفند سال ۱۳۶۵ در میانه‌های جنگ، یک نشریه آلمانی با نام «اشترن» گزارشی از تسلیحات شیمیایی عراق و کارخانه صنایع شیمیایی این کشور در ۱۲۰ کیلومتری شمال بغداد، منتشر کرد. کارخانه‌ای به وسعت ۲۵ کیلومترمربع که در آن دو ردیف سیم خاردار بلند نصب شده و به وسیله موشک‌های زمین به هوا محافظت می‌شد.

اتهام زنی به ایران

ماجرای قتلی در رستوران آلمانی «میکونوس» هم دومین حادثه‌ای است که در تاریخ انقلاب، به قطع روابط دیپلماتیک انجامیده است. دربیست و یکم فروردین سال ۱۳۶۷ دادگاهی در آلمان در حکمی قتل «صادق شرفکندی» رهبر حزب منحله دموکرات کردستان ایران و سه دستیار او را به ایران نسبت داد. این دادگاه تحت فشار آمریکا و صهیونیست‌ها بدون اینکه ادله‌ای داشته باشد و بدون آنکه از شخص خاصی نام ببرد مقامات بالای جمهوری اسلامی ایران را به طراحی قتل این چهار تن متهم کرد.

شانتاژ و فشار سیاسی علیه حکم امام

پس از اعلام حکم ارتدادسلمان رشدی از سوی حکم فقهی امام خمینی در ابتدای سال ۱۳۶۷، بلافاصله کشور‌های اروپایی، سفرای ایرانی را فراخواندند. مجلس شورای اسلامی هم آن زمان اولین واکنش اعتراضی را در برابر این اقدام انجام می‌دهد. در آن زمان سطح روابط اقتصادی اروپا با ایران به پایین‌ترین حد خود کاهش داده شد و در ابتدای اسفند ۱۳۶۷، سفرای ۱۲ کشور اروپایی به کشور‌های خود فرا خوانده شدند و هرگونه تماس در سطح بالا با دولت ایران را لغو کردند.

پرونده چهارم آلمان: شرارت در برجام

برجام در ۲۳ تیر ۱۳۹۴ (۱۴ ژوئیه ۲۰۱۵) در وین اتریش بین ایران، اتحادیه اروپا و گروه ۱+۵ (چین، فرانسه، روسیه، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا به علاوه آلمان) درخصوص مسایل صنعت صلح آمیز هسته‌ای ایران بسته شد. در طول مذاکرات برجامی نقش آلمان درپختن آش برجام یک نقش یک سویه به سود منافع غربی‌ها و بر ضرر ایران بوده است. چنانچه این اعتراف دیر هنگام مبین ان است:

حسن روحانی رئیس جمهور کشور درتاریخ ۱۷ اسفند ۱۳۹۹ در دیدار «سایمون کاوونی» وزیر امور خارجه ایرلند چنین گفت: جمهوری اسلامی ایران متعهد به برجام و حفظ آن بوده و تنها طرفی است که برای آن هزینه پرداخته است، اما این وضع نمی‌تواند به همین شکل تداوم یابد و برای حفظ و احیاء برجام اجرای کامل قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل از سوی همه اعضای برجام ضروری است.»

برجام اروپایی

آمریکا پس از تحمیل برجام و نابودی صنعت هسته‌ای ایران ف در روز ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۷ رسماً از برجام خارج شد. پس از پالس جسن روحانی، سران سه کشور فرانسه، آلمان و بریتانیا در بیانیه‌ای مشترک، بیان کردند که همچنان به عنوان «چارچوب قانونی بین‌المللی برای حل اختلاف» باقی خواهند ماند و در تمام این مدت بجز وقت کشی، هیچ اقدام مقابلی را انجام ندادند و مشخص شد که کشور‌های انگلیس، فرانسه و آلمان مجری دستورات آمریکا در قبال برجام بوده و هستند.

مشارکت در آشوب‌های دی ۹۸

به دنبال سو مدیریت دولت ۱۱ و ۱۲ در گرانی یکباره سه برابری بنزین و شروع اعتراضات مردمی نسبت به آن، فتنه کشور‌های غربی با سوء استفاده از آن کشور را به آشوب کشاندند و نتیجه آن میلیارد‌ها تومان به اموال مردم وکشور خسارت وارد شد. دراین خصوص جانشین سپاه پاسداران چنین گفت: آمریکا، فرانسه، انگلیس، آلمان و عربستان در خباثت‌های فتنه و اشوب‌های دی ماه سال ۱۳۹۸ در ایران دست داشتند.

فتنه آلمان در تحمیل برجام خطرناک‌تر

وزیر امور خارجه آلمان، هایکو ماس در گفت‌وگو با سایت رادیو آلمان تاکید کرد: «من اعتقاد دارم توافق هسته‌ای باید با مسائلی از جمله نقش منطقه‌ای و برنامه‌های موشکی ایران تکمیل شود.» این اظهارات وزیر خارجه آلمان نشانه جدید فریبکاری و عدم پایبندی اروپایی به ضد توافق با ایران است. وی حتی یک جمله هم درباره تعهدات نقض‌شده آمریکا و اروپا در برداشتن تحریم‌ها نگفته است. ولی در عوض منافع اسراییل را دارد دنبال می‌کند. چنانچه وی گفت: «این مسئله باید برای آلمان نگرانی بزرگی ایجاد کند، چراکه امنیت اسرائیل برای ما بسیار مهم است.»

این موضع آلمان کاملا منافقانه است، زیرا نه تنها به تعهدات برجامی خود عمل نکرده؛ بلکه بدنبال گرفتن امتیازات جدید از ایران است و درعین حال، روز سوم دسامبر نخستین فروند از چهار ناو جنگی پیشرفته را به اسرائیل غاصب نیز تحویل داده است.

هشدار‌هایی که مورد توجه قرار نگرفت

روز ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۷، یعنی فردای خروج آمریکا از برجام و وعده اروپایی‌ها به ایران، رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار هزاران نفر از دانشجویان و معلمان در دانشگاه فرهنگیان، فرمودند: «بار‌ها گفته بودیم، به آمریکا اعتماد نکنید، این هم نتیجه‌اش. درباره مذاکره با سه کشور اروپایی هم می‌گوییم به این‌ها هم نباید اعتماد کرد و برای هر قرارداد باید تضمین‌های واقعی و عملی بگیرید وگرنه نمی‌شود به این شکل حرکت را ادامه داد.»

رهبر معظم انقلاب اسلامی در خطبه‌های نماز جمعه ۲۷ دی ۱۳۹۸، ضمن اشاره به تلاش اروپایی‌ها برای تحت‌الشعاع قراردادن حماسه آفرینی‌های اخیر مردم ایران و سپاه پاسداران در تشییع پیکر مطهر حاج قاسم و در هم کوبیدن عین‌الاسد، با فعال کردن مکانیسم ماشه علیه ایران، گفتند: «یکی از کار‌های دیگری که برای تحت‌الشّعاع قرار دادنِ این حوادث بزرگ انجام دادند، همین کاری است که این سه دولت اروپایی کردند؛ دولت خبیث انگلیس، دولت فرانسه، و دولت آلمان؛ تهدید ایران که ما مسئله‌ی هسته‌ای را بار دیگر به شورای امنیّت می‌بریم؛ این سه کشور همان سه کشوری هستند که در دوران جنگ تحمیلیِ به ما، تا توانستند، به صدّام حسین کمک کردند؛ دولت آلمان ابزار، وسایل شیمیایی و سلاح شیمیایی را در اختیار صدّام حسین گذاشت که شهر‌ها و جبهه‌ها را با آن سلاح هدف قرار بدهد، که هنوز آثارش در بین رزمندگان قدیمی ما وجود دارد؛ در خدمت دشمنان ما بود، در خدمت صدّام بود. این‌ها این جوری‌اند، سوابقشان این است، امروز هم این جوری دارند عمل می‌کنند.»

سخن پایانی

مشارکت آلمان در تسلیح عراق و حمایت‌های سیاسی اقتصادی از صدام جنایتکار، اتهام زنی به ایران، شانتاژ و فشار سیاسی علیه حکم شرعی امام خمینی مبنی بر ارتداد سلمان رشدی، مشارکت در آشوب‌ها، نقش در برجام و برجام اروپایی و تلاش آلمان برای تحمیل برجام خطرناک‌تر همه مبین ماهیت دشمنی المان با ملت و کشور ایران است.

طی حدود ۴۳ سال اخیر این آلمان به همراه انگلیس مکار و فرانسه تروریست پروردر معیت آمریکای جنایتکار جنگی، به انواع و اقسام اقدامات ضدایرانی مبادرت ورزیده وهمچنان ادامه دارد.

اروپایی‌ها واز جمله آلمان در قضیه برجام نشان دادند که مانند آمریکا، به هیچ وجه قابل اعتماد نیستند، بلکه به نیابت از طرف آمریکا به دنبال سنگ اندازی، دردسرسازی، تداوم بخشی و اثر بخشی تحریم‌های ظالمانه علیه ایران و فشار بر ایران و امتیاز گیری هستند؛ لذا به هیچ وجه نبایستی به آنان اعتماد کرد.

آیا با وجود این همه خیانت آلمان‌ها، می‌توان تصور کرد که دولت آلمان اندکی برای تامین حقوق مشروع و منافع ایران دلسوز باشد؟

گزارش از دکتر سید جواد هاشمی فشارکی، پژوهشگر و مولف کتاب ماهیت جنگ‌های ترکیبی و راهکار‌های دفاعی

منبع: دفاع‌پرس