ساره ‌عیسی‌پور، همسر شهید مدافع حرم «ابراهیم عشریه» در ادامه خاطر نشان می کند همسرم ابراهیم عشریه، اول شهریور ۱۳۵۶ در شهر «نکا» مازندران به دنیا آمد و دوران ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان را در همین شهر گذراند. سپس برای خدمت سربازی به تهران رفت. بعد از خدمت مقدس سربازی در کنکور شرکت کرد و در رشته ریاضی محض دانشگاه پیام نور بهشهر پذیرفته شد.

این همسر شهید افزود: او سال ۱۳۷۹ در آزمون دانشگاه امام حسین (ع) شرکت کرد و در مقطع کاردانی پذیرفته شد. برای همین برای ادامه تحصیل به اصفهان رفت. پیش از آن ما در دی‌ماه سال ۷۹ عقد کردیم و قرار گذاشتیم که مدت ۲ سال را به صورت عقد بمانیم تا درس‌هایمان تمام شود. همسرم معدل بالایی داشت و توانست بدون کنکور مقطع کارشناسی هم پذیرفته شود.  

وی درباره نحوه آشنایی با همسرش توضیح داد: من مسئول کانون تبلیغات بودم و او نیز فعالیت قرآنی انجام می‌داد. به مرور از طریق یکی از بستگان، شرایط آشنایی و خواستگاری فراهم شد. برایم کسب درآمد حلال، بودن در مسیر انقلاب و پیروی از خط رهبری به عنوان معیارهای ازدواج اهمیت داشت.

عیسی‌پور با بیان این‌که همسرش در مرکز آموزشی علویان قم مشغول به فعالیت شد، افزود: بنابراین، شهر قم را برای زندگی انتخاب کردیم. ما به این شهر علاقه خاصی هم داشتیم  فضای معنوی آن را می‌پسندیدیم. همسرم مربی تاکتیک و جودو بود و سه کتاب هم در این زمینه نوشت که از سوی دانشگاه امام حسین (ع) منتشر شده است. پس از مدتی برای یکسال به تهران آمدیم و مجددا به قم بازگشتیم. همسرم در مقطع فوق لیسانس دانشگاه امام حسین (ع) نیز پذیرفته شده بود و در حال گذراندن مراحل پایان‌نامه بود که مساله سوریه پیش آمد.

همسر شهید عشرویه در پاسخ به این سوال که چگونه راضی به عزیمت همسرش به سوریه شد؟ توضیح داد: همسرم علاقه زیادی به حضور و آموزش به نیرو‌های مقاومت در سوریه داشت. بارها اسمش را نوشت اما نامش برای اعزام انتخاب نشد. تا این‌که در سال ۱۳۹۴ به پیاده‌روی اربعین رفت. وقتی بازگشت، به من گفت: دیگر مطمئن هستم که اسم من هم برای اعزام به سوریه در می‌آید. من براتم را از امام حسین (ع) گرفتم. ۲۰ اسفند همان سال نامش برای عزیمت انتخاب شد.

وی ادامه داد: وقتی این خبر را شنیدم، در ابتدا برای این‌که همان چیزی که دوست داشت، نصیبش شد، خوشحال شدم اما به سرعت دلم گرفت و به حضرت زینب (س) و حضرت رقیه (س) متوسل شدم. گفتم که اگر اتفاقی برای همسرم افتاد، خودشان ما را حمایت کنند. ما سه دختر داشتیم. نام یکی از دخترانم که روز شهادت حضرت زهرا (س) به دنیا آمده است، زهراست. دختر دیگرم در ایام اسارت حضرت زینب (س) به دنیا آمده است و نامش را زینب گذاشتیم. دختر سوم هم که در قم به دنیا آمده است را به احترام حضرت معصومه «فاطمه معصومه» نامیدیم.

عیسی‌پور با اشاره به این‌که همسرش در ۲۴ فروردین سال ۹۵ به شهادت رسید و مدت سه سال مفقود‌الاثر بود، افزود: همسرم برای آزادی تپه العیس شهر حلب رفته بود که به شهادت رسید. حدود سه یا چهار روز قبلش به من زنگ زد و گفت که برای ماموریت به جایی می‌رود که امکان صحبت ندارد و من او را به خداوند سپردم. پیکر همسرم سال ۹۸ به کشور بازگشت.

وی خاطرات خوشی که با همسرش داشت را به یاد آورد و گفت: همسرم بسیار صبور و مهربان بود. بعد از عروسی برای ماه عسل به مشهد مقدس رفتیم اما پول برای مستقر شدن در هتل نداشتیم، رفتیم حرم زیارت و نماز خواندیم بعد درباره آینده و تربیت فرزندان صحبت کردیم و ماه عسل ما شد روز عسل؛ چون یک‌روزه برگشتیم. ما همیشه به تخت فولاد اصفهان و به بارگاه بزرگان این آرامگاه می‌رفتیم. همسرم معتقد بود که وقتی به آرامگاه بزرگان می‌رویم باید از آن‌ها بخواهیم که خودشان کمک کنند تا فرزندان خوبی تربیت کنیم. من هنوز هم وقتی به مشهد مقدس یا دیگر مکان‌های مقدس می‌روم، همین را از آنان می‌خواهم.

عیسی‌پور درباره محاسن اخلاقی همسرش توضیح داد: به نماز اول وقت، شنیدن روضه اهل‌بیت(ع)، نماز شب و احترام به پدر و مادر اهمیت بسیاری می‌داد. معتقد بود که باید مباحث مربوط به حفظ دین و انقلاب صحبت کرد تا ذهن بچه‌ها با این موضوعات آشنا شود.  به سروده‌های حافظ شیرازی و فیض علاقه‌مند بود و عاشق مطالعه زندگی و خاطره‌های شهدا بود.

وی درباره نحوه اثبات حقانیت شهیدان مدافع حرم توضیح داد: زمانی که همسرم به شهادت رسید، فضای جامعه به گونه‌ای بود که گمان مي‌کردند به ما دیه می‌دهند. در صورتی که وقتی همسرم برای سوریه اعزام می‌شد، به سپاه گفته بود که حق ماموریت را برای من اختصاص ندهید. گاهی به من می‌گفتند که چقدر به شما دیه دادند؟ من از این حرفها متعجب می‌شدم و می‌گفتم مگر تنهایی ما و غم فراق ما با مبلغی که به عنوان دیه بدهند، قابل جبران است که ما طلب دیه کنیم؟

این همسر شهید مدافع حرم با اشاره به برخی صحبت‌هایی که علیه مدافعان حرم در فضای مجازی می‌شود، گفت:  شهادت حاج قاسم سلیمانی حقانیت شهیدان مدافع حرم را به اثبات رساند. زمانی که همسرم به سوریه ‌رفت، نشست و از من خواست که از سخنانش فیلم تهیه کنم. او در این ویدیو توضیح می‌دهد که خودش با علاقه خودش به این ماموریت می‌رود. اگر مدافعان حرم نبودند، کشور ما می‌توانست مثل افغانستان، سوریه، عراق، فلسطین، لبنان باشد. ما امنیت کشورمان را مدیون مجاهدت‌های شهیدان و مدافعان حرم هستیم. 

منبع: نوید شاهد