در وصیتنامه شهید «غلامرضا پاک‌اندام‌راوری» آمده است: از امت شهیدپرور می‌خواهم که وحدت را حفظ کنند که به‌قول امام رمز پیروزی ما است.
عبدالحسین برونسی با شروع جنگ تحمیلی در اولین روز‌های دفاع به جبهه رفت و با رشادت‌هایی که از خود نشان داد، مسئولیت‌های مختلفی به عهده گرفت که آخرین مسئولیتش قبل از عملیات خیبر، فرماندهی تیپ ۱۸ جواد الائمه (ع) بود.
در وصیتنامه شهید «روح‌الله عليزاده مهدی‌آبادی» آمده است: پیرو خط ولایت فقیه باشید و سنگر اسلام را خالی نگذارید و بدانید که ما شهیدان همواره ناظر بر اعمال شما هستیم.
31 شهریور 1401 زمانی که فرید کرم‌پور توسط خودروی یک اغتشاشگر زیرگرفته شد، او هنوز از آسیب‌دیدگی پایش آسوده نشده بود. تازه از کربلا برگشته بود که محمد قبادلو با خودرو، او و دیگر همکارانش را زیر گرفت و هیچ وقت از این عمل پشیمان نشد.
شهید مصطفی طلائی به‌عنوان سرباز ارتش عازم جبهه شد و سرانجام اول مــردادماه ۱۳۶۷، در بمباران هوایی کولان در منطقه مهران براثر اصابت ترکش به سر به شهادت رسید.
همسر شهید تقی پور می‌گوید: محمود آقا سال ۹۵ رفته بود پیاده روی اربعین، زیر قبه امام حسین(ع) خواسته بود تا سال دیگر در همین روز به شهادت برسد.
مادر شهید قربانخانی می‌گوید: پسرم یک سال قبل از سوریه رفتن کربلا رفته بود و آنجا از امام حسین(ع) خواسته بود آدم شود و وقتی بازگشته بود حتی قلیان کشیدن را هم کنار گذاشته بود.
شهید «سرگزی» در بخشی از وصیت نامه خود آورده است: عمل کردن به این وصیتنامه باعث آرامش خاطر روح من است.
شهید اللهوردی سهرابی بچه‌میر تا چهارم متوســطه درس خواند و با آغاز جنگ تحمیلی به‌عنوان بسیجی عازم جبهه شد و سرانجام در بیست‌ودوم اردیبهشت ماه ۱۳۶۱، در عملیات بیت‌المقدس و در منطقه شلمچه به شهادت رسید.
شهید «معرفت‌الله آدینه» در بخشی از وصیتنامه خود آورده است: خدایا خوش دارم گمنام و تنها باشم تا در غوغاى کشمکش هاى پوچ مدعون نشوم.
شهیدمرتضی مظاهرکرمانی با سمت معاون گردان حبیب ابن مظاهر لشکر 27 محمدرسول الله در پنجوین عراق بر اثر اصابت گلوله به قلبش به فیض شهادت نائل آمد.
سیدمسافر، رزمنده شاخص لشکر فاطمیون در بین مدافعان حرم می‌گوید: باید قبل از محرم ۹۴ به تهران برمی‌گشتم. وقتی شهید صدرزاده متوجه شد، به من گفت: مسافر نرو، داریم می‌پریم، تا شهادت چیزی نمانده.
