ساسان مویدی می گوید: در نخلستان های جنوب نشسته بودم و سیگار می کشیدم. هوا به شدت گرم بود. ناگهان متوجه صدایی که از نخلستان می آمد شدم.
«یادستان دوست» مجموعه‌ای از خاطرات ۲۰۰ رجل سیاسی، فرهنگی و نظامی از رهبرمعظم انقلاب است، در یکی از خاطرات این کتاب به نقش ایشان در جریان آزادسازی سوسنگرد اشاره شده است.
اولین یگان پدافند هوایی سپاه هفتم آبان ۱۳۵۹ آموزش‌های خود را در پادگان امام حسین (ع) آغاز کردند.
یک سرهنگ خلبان در دفاع مقدس می‌گوید: داشتیم با خودرو به سمت مقر گروهان حرکت می‌کردیم که با دیدن یک مار از جیپ بیرون پریدیم. دنبال چوب می‌گشتیم تا مار را از جیپ بیرون آوریم. از ماشین دور شده بودیم که....
تا اینکه دیگر نفهمیدیم چه شد. شدیم موش‌های آزمایشگاهیِ جنگ قدرت! و قانون فقط یک پا داشت: «یا بکش یا کشته شو!»
شهید طرح‌چی در جلسه‌ای از تمام جهاد‌گرهایی که در آبادان مشغول کار و فعالیت بودند خواست در امر مهم ساخت جاده فرعی آبادان ـ ماهشهر همکاری و وحدت داشته باشند. در این جلسه جهاد‌ی‌ها به نقطه مشترک و مهمی رسیدند و آن وحدت، انگیزه و هدف بود.
در نخستین روهای جنگ بنی‌صدر دستور داده بود نیروها عقب‌نشینی کنند. زنی روستایی خود را جلوی ماشین فرمانده انداخت و وقتی فهمید نیروها به دستور بنی‌صدر عقب‌نشینی می‌کنند، روسری‌اش را در آورد و گفت: این روسری را بدهید به فرمانده کل!»
زمانی که خرمشهر سقوط کرد، محمود بروجردی مأمور رساندن این خبر به امام خمینی (ره) شد. وقتی خبر را به ایشان داد، امام با لحنی عتاب‌آلود فرمودند: «جنگ است، یک وقت ما می‌بریم، یک وقت آنها!»
۲۴ مهر ۱۳۵۹ وضعیت خرمشهر به حدی بغرنج شد که بعد از وقایع این روز، خرمشهر خونین‌شهر نام گرفت. در این روز بمباران مناطق وسیعی از سوی دشمن در سطح شهر انجام گرفت که منجر به شهادت تعداد قابل توجهی از مردم و مدافعان خرمشهر شد. با نگاهی به داشته‌های کتاب خرمشهر نمی‌میرد، نوشته مرحوم رضا خدری مروری به وقایع روز ۲۴ مهر ۱۳۵۹ در خونین شهر می‌اندازیم.
در ساعات آخر روز، در حالی که شهر در آستانه سقوط قرار گرفته بود، یورش شجاعانه رزمندگان مجدداً خرمشهر را از سقوط حتمی نجات داد. این مقاومت حماسی رزمندگان، نام خرمشهر را به خونین شهر تبدیل کرد.
اوّلین بار که امام خمینی (ره) واژه دفاع مقدس را به کار بردند، در تاریخ ۲۲ بهمن سال ۱۳۶۰ بود؛ دفاعی که با وجود تلخی‌هایش، دستاورد‌های بسیاری برای ملت ایران داشت.
اسرائیل از بروز جنگ بین دو کشوری که از ما تنفر دارند، خوشحال نیست. عراقی‌ها مهاجم محسوب می‌شوند، زیرا آنها آغازگر جنگ بوده‌اند و اکنون با شکستی بزرگ مواجه شده‌اند.
